Weer terug in de Schlei
Vandaag gaan we weer terug naar Duitsland. We willen proberen naar Kappeln te gaan dat in de Schlei ligt. Aan het begin van onze vakantie zijn we naar Maasholm geweest, deze ligt 1 mijl landinwaarts van de Schlei, Kappelen ligt 3 mijl verder. Het is een tocht van 30 mijl.
We zijn vroeg weg en maken een ontbijtje onderweg. Het weer is heerlijk rustig en dat is best fijn wakker worden. Het water is spiegelglad en er is bijna niemand aan het varen. De zon komt langzaam op en je voelt het steeds iets warmer worden. We hopen natuurlijk dat we later wel wind krijgen, anders wordt het een lange motordag.
Het eerste stuk moeten we terugvaren tot we een zijtak van de Als fjord in kunnen varen. Deze is heel smal en loopt naar het stadje Sonderborg. Hier moeten we door een lage beweegbare brug en komen we op open water, dat de Sonderborgbucht heet. We zien een paar rimpels in het water, wind! We hijsen de genua. Na een uurtje moeten we het opgeven. Het heeft geen zin meer om te hopen op wind; het water is net als vanmorgen spiegelglad. Zo glad dat je zelfs de horizon niet meer kan onderscheiden van het water. We doen de motor aan.
Na 6 uur motoren komen we op de Kieler Bocht en gaan we de Schlei in. Hier proberen we toch nog even te zeilen, maar ook deze poging mislukt. Nog een klein uurtje doorvaren en we komen in Kappeln aan. Je hebt hier verschillende havens en wij gaan in een box vlak naast de vissers. We liggen midden in het dorpje bij de brug.
Als we de boel gaan verkennen, zien we op een heel stoer bootje Schiermonnikoog staan. Dat kan niet, zeg ik tegen Hans. We herkennen het bootje ook niet. Ik klop aan. Het is de boot van Henk Heikens. Zij beginnen net aan hun vakantie, zonder einddatum. Ze hebben er twee weken overgedaan om hier te komen door het slechte weer. Hun boot is bekend. Eelco Kazemier is hiermee jaren geleden om de wereld gevaren.
We eten in een gezellig ingericht simpel restaurantje. Kutterscholle mit krabben und salat und bratkartoffeln, ein dunkeles weizenbier dazu.
Morgen willen we eerst naar Strande om diesel te tanken, zoveel gemotord. Daarna de sluis door van Holtenau en dan door naar Rensborg.
We zijn vroeg weg en maken een ontbijtje onderweg. Het weer is heerlijk rustig en dat is best fijn wakker worden. Het water is spiegelglad en er is bijna niemand aan het varen. De zon komt langzaam op en je voelt het steeds iets warmer worden. We hopen natuurlijk dat we later wel wind krijgen, anders wordt het een lange motordag.
Het eerste stuk moeten we terugvaren tot we een zijtak van de Als fjord in kunnen varen. Deze is heel smal en loopt naar het stadje Sonderborg. Hier moeten we door een lage beweegbare brug en komen we op open water, dat de Sonderborgbucht heet. We zien een paar rimpels in het water, wind! We hijsen de genua. Na een uurtje moeten we het opgeven. Het heeft geen zin meer om te hopen op wind; het water is net als vanmorgen spiegelglad. Zo glad dat je zelfs de horizon niet meer kan onderscheiden van het water. We doen de motor aan.
Na 6 uur motoren komen we op de Kieler Bocht en gaan we de Schlei in. Hier proberen we toch nog even te zeilen, maar ook deze poging mislukt. Nog een klein uurtje doorvaren en we komen in Kappeln aan. Je hebt hier verschillende havens en wij gaan in een box vlak naast de vissers. We liggen midden in het dorpje bij de brug.
Als we de boel gaan verkennen, zien we op een heel stoer bootje Schiermonnikoog staan. Dat kan niet, zeg ik tegen Hans. We herkennen het bootje ook niet. Ik klop aan. Het is de boot van Henk Heikens. Zij beginnen net aan hun vakantie, zonder einddatum. Ze hebben er twee weken overgedaan om hier te komen door het slechte weer. Hun boot is bekend. Eelco Kazemier is hiermee jaren geleden om de wereld gevaren.
We eten in een gezellig ingericht simpel restaurantje. Kutterscholle mit krabben und salat und bratkartoffeln, ein dunkeles weizenbier dazu.
Morgen willen we eerst naar Strande om diesel te tanken, zoveel gemotord. Daarna de sluis door van Holtenau en dan door naar Rensborg.
Reacties
Een reactie posten