Schiermonnikoog
Leven als landrotten De eerste week thuis wil ik tijdens het koken al het organische snijafval naar buiten gooien…..overboord! Onze schoenen staan regelmatig vergeten buiten bij de voordeur. Hans wil thee zetten in een steelpannetje. Hoe zet je thuis ook alweer thee? Dit zijn een paar kleinigheden die we hebben overgehouden aan ons simpele, vrije leven op een zeilboot. We missen het leven aan boord wel, maar nu we tijdelijk in ons eigen huis wonen, passen we ons snel aan. Elke ochtend een warme douche, schone kleding uit eigen wasmachine, uitgebreid en met veel pannen koken, ’s avonds languit op de bank een filmpje kijken en dan naar een bed. Geen wekker die ons om de drie uur wakker maakt voor de nieuwe wacht en geen krakende touwen die ons uit onze slaap halen. We rollen ook niet meer heen en weer, maar liggen stil, rustig en vredig te dromen. Het leven als landrotten is toch ook best wel weer fijn. Behalve het aantrekken van een spijkerbroek, daar kan ik echt nog niet aan wennen. He