Zeevalk op reis

Zondag 2 juli Ameland / Schiermonnikoog 18 mijl We vertrekken pas om 13.30, omdat het hoogwater moet zijn om de haven van Schiermonnikoog binnen te varen. We ruiken ons huisje en het wordt wel weer eens tijd dat we de benen weer op vaste grond zetten. De dag begint een beetje donker, maar al gauw komt de zon er door en krijgen we mooie Hollandse luchten te zien.  We volgen de betonning netjes om niet vast te komen, net zoals gisteren. Het eerste ondiepe stuk doen we op de fok. Als het wantij allemaal weer wat ruimer en dieper wordt in de geul doen we het grootzeil erbij. Heel langzaam zie je de contouren van Schiermonnikoog aan de horizon.  We genieten van ons laatste zeiltochtje. Het hele stuk heb ik zelf gezeild, oploeven, afvallen, gijpen, hupsakee! We gaan langzaam weer plannetjes maken voor onze volgende zeilvakantie. We worden gelukkig weer met open armen ontvangen in de jachthaven van Schier.  Als wij de boel opgeruimd hebben op de boot sluiten wij ons aan bij het

Zaterdag 1 juli Vlieland / Ameland 31 mijl  Gisteravond nog naar een voorstelling geweest in het KNRM-gebouwtje. Het is een waar gebeurd verhaal van Jelle Buning. Het heet De Ideale Drenkeling. Hij vertelde ons hoe hij net aan de dood is ontkomen tijdens het zwemmen bij Terschelling. Hoe hij in een mui terecht is gekomen en er niet meer uitkwam. Hoe hij 5 kwartier in het zeewater heeft lopen ploeteren. Hoe veel geluk hij heeft gehad om dit te hebben kunnen overleven en het nu te kunnen vertellen. Hij is gered door de KNRM van Terschelling; een andere mevrouw is verdronken die dag.  De wekker gaat om 7.00 uur. Als je het zou horen waaien zoals ik dat deed, zou je je weer lekker omdraaien. We vragen ons nog even goed af of wel gaan met windkracht 5/6. We nemen de gok en om 9.00 gooien we de touwen los. Zeegat bij Vlieland Het is grijs buiten en de regenbuien vliegen voorbij. We doen 2 riffen in het grootzeil en we hebben de fok erbij. Als we het zeegat van Vlieland door

Vrijdag 30 juni Texel / Vlieland 26 mijl We moeten eerst even tanken en dan kunnen we heerlijk over het wad scharrelen naar Vlieland. Het voelt telkens weer als thuiskomen. Het is net of het water hier het lekkerst zeilt, net als het drinkwater van Schier het allerlekkerste smaakt. Het ruikt anders en het voelt anders. Nu ik dit stukje schrij,f komen er mensen langs die wij voorbij zijn gezeild. Ze zijn zeer geïnterresseerd hoe wij gevaren hebben. Wij als grote boot kunnen natuurlijk net als vele kleine bootjes hele stukken afsnijden. Dit beeld klopt niet met wat ze zien. Daarom komen ze even verhaal halen.  Als we de haven uitzeilen, is mijn eerste vraag aan Hans: waar kunnen we afsteken. Het is een vraag die ik in onbekend water nooit zou vragen. Er zijn 4 boten voor ons de haven uitgegaan en er komen nog 4 andere achter ons aan. Natuurlijk willen we wat bootjes inhalen, maar er blijft uiteindelijk 1 bootje over en er volgen er 2 naar Vlieland.  Het is bewolkt, maar niet koud.

Woensdag 28 juni Scheveningen / Texel 65 mijl Om 6.00 ging de wekker af. We gaan onze boot verplaatsen samen met de buurman. We staan allemaal in bij elkaar geraapte kleding en een slaperige kop klaar om te verleggen. Het is gelukkig zo gepiept en we draaien ons weer om in ons nog voorverwarmde bed. Rond 10.00 vertrekken wij ook. We gaan naar Texel en dat is best wel weer een stuk varen. Helaas begint de dag zonder wind en er is mist. We tuffen dus op de motor verder. Aan het begin van de middag gaat het waaien uit het Z/W. We hijsen het grootzeil en de genua. We krijgen steeds een stormmelding voor het district Rottum en Texel. Onbegrijpelijk als je bedenkt dat we de hele ochtend hebben lopen motoren. De laatste 4 uur was het regenachtig. Het grootste deel van de tocht stuurt de windvaan de boot, heerlijk. In de buurt van het Schulpengat ontvangen we een securite-bericht van warship Mercuur. Ze gaan (zijn) aan het schieten met echte munitie en de boodschap is om 2 mijl uit de buurt t

Dinsdag 27 juni Vlissingen / Scheveningen 61 mijl We vertrekken om 8.00 uur. Volle Maan ligt er nog, die kunnen lekker uitslapen. We gaan met de laatste ebstroom mee naar buiten en varen vlak langs het strand. Je moet buiten de rode boeien varen om zo ruimte te houden voor de grote jongens. Het is rustig weer en we motoren het eerste stuk. Als we verder op zee zijn, doen we het grootzeil erbij. Als we dit rustige weer hadden gehad tijdens onze oversteek naar Oostende was het misschien nog wel minder fijn geweest dan die woeste tocht die wij hebben gedaan. We varen dicht langs het strand van Vlissingen Als we ’s avonds om 19.30 aankomen in de stadshaven van Scheveningen ligt het behoorlijk vol. Het is een relatief kleine haven voor zo’n grote stad. We leggen de boot tegen een andere boot aan. We liggen 3 dik. De binnenste boot kondigt aan om om 6.00 te willen vertrekken. Dan zetten wij de wekker om te verleggen. Wij kunnen namelijk later vertrekken, omdat wij de vloed mee w

Oostende / Vlissingen 27 mijl Maandag 26 juni We kunnen vanmorgen lekker rustig aan doen en bijkomen van onze zware tocht van gisteren. We kunnen om 11.30 door de sluis met nog 2 andere boten. Het is kortebroekenweer. Wat een verschil met gisteren, nu dobberen wij langs de Belgische kust. De wind komt uit het oosten, maar is te weinig om lekker door te zeilen. We doen de motor erbij en varen zo door tot aan Vlissingen. De snelweg overgestoken, voor de grote boten langs Vlissingen is een wirwar van allerlei snelwegen voor grote containerboten. Het is hier ontzettend druk en er is maar weinig ruimte voor iedereen. De grote boten varen vlak langs de kust. Wij gaan in de stadshaven van Vlissingen liggen en Volle Maan, die altijd eerder aankomt dan wij, reserveert voor ons ook een plekje. De brug wordt bediend door iemand van het restaurantje, tevens havenmeester. Het restaurantje heeft mooi uitzicht over de druk bevaren zee, die naar Westerschelde loopt. Het is een heerlijke r

Zondag 25 juni Ramsgate / Oostende 63 mijl Precies om 8.00 verlaten wij de haven van Ramsgate. De zon schijnt en er staat een mooi windje, zoals voorspeld. Volle Maan gaat er gelijk als een speer van door. Wij lopen een beetje te hannesen met het grootzeil. De 2de rif moet eruit en ik doe iets niet goed. Daardoor drijven wij een beetje weg door de stroom. Het kost ons veel moeite om weer op koers te komen. We verlaten Ramsgate Geleidelijk aan gaat het steeds harder waaien. Zo hard zelfs dat de 2de rif er weer in moet. De golven worden steeds woester en komen van achteren. De wind komt uit het Z/W. Geen 1 zeiltje te zien op het water. De meeste boten zijn blijven liggen in Ramsgate. Hebben zij misschien een ander weerbericht gelezen? Het begint nu toch echt heel serieus te waaien en we krijgen een paar golven de kuip in. We kruipen na het oversteken van de snelweg op zee steeds dichter naar de kust waar ondieptes zijn, zandbanken. De vraag is een beetje hoe de golven hierop

Zaterdag 24 juni Ramsgate We slapen uit en rommelen de hele dag maar wat aan. De haven van Ramsgate is een leuke gezellige haven. Het voelt of we 1 grote familie zijn. Als er een boot binnenkomt, staat iedereen klaar om te helpen met aanleggen. Hier liggen boten die al een paar dagen wachten op rustig weer. Nou, dan kunnen ze nog wel even wachten. De wind neemt niet af volgens windguru. Ramsgate Er is live muziek vanavond en wij maken een afspraak met Volle Maan, om na het eten nog iets te gaan drinken en misschien wel even te dansen. We gaan naar Mariners Bar . Daar staan jonge gasten lekker te spelen, Rock en Roll is hun stijl. De Engelsen zijn wat stijvige mensen. Tanja en ik lopen de dansvloer op, een klein plekje voor de band, en gaan dan lekker uit ons dak. Zelfs de mannen doen een paar nummers met ons mee, Hans en Jack. Ik zie vele ogen naar ons kijken. Het heeft ons wat danszweet gekost, maar uiteindelijk hadden we de dansvloer vol. We maken het niet al te laat, omdat

Vrijdag 23 juni Eastbourne - Ramsgate, 63 mijl We gingen eigenlijk te laat naar bed. Na zo’n lange tocht en de volgende alweer in zicht is het verstandig om goed uit te rusten. De wekker gaat vroeg en we zijn binnen een half uur door de sluis naar buiten. De windvoorspelling voor vandaag is 20 knopen. Het rif laten we erin zitten. De Volle maan zien we op enig afstand volgen, maar wel verder de zee op. Wij waren blijkbaar nog niet helemaal wakker en zeilden naar de verkeerde kaap toe. Het kostte ons enige tijd om weer op koers te komen en VM ging weer voor ons zeilen. Vandaag hebben we minder last van de golven, omdat we eerst de vloedstroom mee hebben naar Dover en daarna de ebstroom naar Ramsgate. Langs de Engelse Zuidkust De wind trekt wel aan en we moeten een 2de rif zetten. De boot gaat te snel en zeilt dan niet prettig. Met een tweede rif erin gaan we nog gemiddeld 7 knopen. Onze topsnelheid, met golf, 13 knopen.  In nog geen tien uur tijd komen we aan in Ramsgate

Woensdag 21 juni Beaulieu River - Eastbourne 73 mijl  De wekker gaat vroeg af. Dit wordt de klapper van de week. De verandering in de lucht van gisterenavond kun je nu goed waarnemen. De blauwe lucht is verdwenen en het is mistig. We trekken voor het eerst in 3 weken weer onze serieuze zeilkleding aan. Eerst zakken we de rivier af en als we op open water komen, hijsen we de zeilen. We doen een rif in het grootzeil, omdat de weersvoorspelling aangeeft dat het stevig zal gaan waaien. Als we bijna dobberend het gebied de Solent verlaten, zien we een Nederlandse boot aankomen. Zij gaan een stuk harder. Op de plotter kunnen we zien dat de boot Volle Maan heet. De naam komt ons bekend voor. We denken dat we de boot herkennen van de haven in Yarmouth. Een dag als vandaag kun je beschrijven als een dans. De Nederlandse band Blöf schreef een liedje, Dansen aan zee. Wij hebben vandaag gedanst op zee.  We zijn begonnen met een slownummer. De zee is rustig en kalm. We zeilen op de stroom mee o

Dinsdag 21 juni De wekker gaat om 7.15 af en wij doen rustig aan en maken de boot klaar om een klein stukje te gaan zeilen. Wij varen langzaam langs de boten die aan een mooring liggen naar de rivier monding en naar open zee. Bij de riviermonding liggen 3 Nederlandse boten die wij niet eerder gezien hebben. Zij gaan na ons weg, maar dan naar het westen. Wij hijsen het grootzeil en de genua en gaan tegen de stroom in naar Beaulieu River. Het neemt wat meer tijd in beslag dan we dachten, maar uiteindelijk komen we aan bij de aanloop van de rivier. We volgen de betonde geul. Parallel aan de geul loopt namelijk een zandbank die bij laagwater 3 meter omhoog is. De invaart is 4 mijl en er liggen veel boten. Allemaal onbewoond. Beaulieu River De Beaulieu River moet een van de mooiste rivieren zijn in de Solent. Meestal wil ik dit soort dingen niet lezen of horen, omdat het meestal weer tegenvalt. We leggen aan bij Bucklers Hard Marina. Na een uurtje hebben wij de wandelschoenen alweer

Maandag 20 juni We krijgen vandaag een lift naar de overkant, Lymington, met een snelle motorboot. Gaan wij ook een keertje snel, grapten wij naar hun. Het weer blijft nog steeds goed, wel met weinig wind uit de verkeerde kant. Later in de middag gaan wij terug met een klein treinreisje en de ferry. Met de motorboot naar Lymington Onze motorboot vertrekt om 10.15 en wij scheuren langs de ferry door de vaargeul naar de haven. Het is een kort tripje van nog geen 10 min. De vaargeul ligt helemaal vol met boten. Het is bijna raar om de grote ferry er doorheen te zien varen. Het stadje Lymington is een gezellig gebeuren met winkeltjes en cafeetjes. Het is vandaag alleen wel een beetje te warm om te shoppen. Wij gaan ergens lekker koffie drinken. Tijdens onze pauze bespreken wij een beetje onze zeilplannen en de route terug naar huis. De buurvrouw hoort ons en vraagt of wij zeilers zijn. Al snel praten wij over mooie zeilplekjes die wij zeker nog moeten zien, volgend jaar dan! De la

Zondag 19 juni Na zo’n lange tocht als die van gisteren, 13 uur zeilen, slaap je altijd wel goed. We gaan vandaag alleen een klein stukje verder het hoekje om naar Yarmouth Harbour. Omdat het maar een klein stukje is, varen we tegen 2 knopen stroom in. Wight en de Solent zijn het zeilwalhalla van Engeland. Je ziet overal haventjes en op het water veel zeiltjes. Na een uurtje komen we al aan en worden we door de havenmeester opgevangen en krijgen we een plekje toegewezen. Voor ons voeren ook net Nederlanders de haven binnen. Deze haven is heel populair onder de zeilers. Het ligt heel centraal in het gebied de Solent. 4 mijl van de Needles en in westelijke richting vaar je zo de zee op. Je kunt hier makkelijk diesel, gas en water tanken. Diesel is vandaag wel in trek. Doordat er al 2 dagen geen wind staat, komt iedereen tanken. Het is supermooi weer met een warm windje uit het oosten. Tot nu toe de warmste dag van de vakantie. We gaan eerst even ontbijten en dan maken we de boot schoo

Zondag 18 juni We verlaten Alderney vroeg 6.30. Het eerste stuk hebben we eb stroom schuin tegen en we zeilen met de motor aan om niet in de Swinge te komen. Uiteindelijk hebben we de motor aangelaten om nachtwerk te voorkomen. We zetten de stuurautomaat ook aan. We koppelen de mechanische autohelm aan de windvaan. Nu hebben we wat meer bewegingsruimte. We kunnen een dutje doen, een boek lezen, iets te eten pakken en genieten van de zee. De zee is vandaag ontzettend rustig en kalm. De golven dansen voor ons uit. Het is een heel mooi gezicht. De witte kliffen van Isle Of Wight Het wordt een lange tocht, maar het is goed te doen. We varen keurig door de shipping line, achterlangs of ruim voorlangs de grote snelvarende schepen. Halverwege de dag draait de stroom om en we kunnen steeds meer aansturen op het waypoint “aanloop needles channel”. Om 19.30 ankeren we in Totum Bay. Ik overtuig Hans om ook een duik in het frisse water te nemen. Na zwemmen en douchen genieten we van ee

Zaterdag 17 juni We slapen ongelofelijk goed. De nacht was heerlijk rustig. Vandaag komen er een heleboel boten binnen van een Regatta uit Isle of Wight. Als we in de kuip zitten zien we de een na da ander binnen komen. De baai wordt aardig vol, gezellig. Ik besluit om een duik in het koude zeewater te nemen, het schijnt 14 graden te zijn. De buren, een motorboot, zien mij een duik nemen en waarschijnlijk heb ik ze op een idee gebracht. Een uurtje later gaan zij zelf ook. Koud, koud, koud, maar wel verfrissend. We laten onze Dinghy hier in Alderney maken en de watertaxi neemt hem mee naar hun werkplaats. Wij gaan vroeg in de middag naar de kant en lummelen wat rond. Het is leuk om weer terug te zijn. Nu weet je ook een beetje de weg en de Regatta geeft een gezellige sfeer in de havenplaats. Drukte in de baai van Alderney We gaan een stuk lopen via het hoger gelegen dorp met een bank, even pinnen! We herkennen verschillende mensen van de kroeg en de watertaxi. Ze hebben hier all

14/ 15 juni We besluiten om begin van de middag als het water weer wegloopt naar Sark te gaan. Er staat geen wind dus we gaan nu over de Big Russel waar je het water ziet kolken. Het eiland Sark heeft geen haven. Het is een ontzettend ruig gebied met alleen maar open baaien aan de rotskust. Je moet dus de juiste kiezen met de juiste wind. Het is altijd een gok die je neemt, want niets is zo veranderlijk als de wind. Hans heeft een baai met moorings uitgezocht, want de ketting van ons anker is niet lang genoeg voor deze diepe wateren. Je moet minstens een ankerketting hebben van 50 meter. Die van ons is 30 meter. De baai heet Havre Gosselin en ligt aan de westkant van het eiland. De wind komt uit het N/O. Als we daar aankomen, zijn alle plekken al bezet. Gelukkig zie ik iemand een zwemvest aantrekken en die gaan inderdaad weg. Hebben wij even geluk! Havre Gosselin We liggen op een indrukwekkende plek met uitzicht op hoge groene rotsen. De Dinghy hebben we weer opgeborgen omdat 1

Vandaag is het vrijdag 16 juni. Wij zijn weer terug op Alderney. De laatste 3 dagen hebben wij rondgezworven bij 2 kleine eilandjes Herm en Sark. We zijn weer langzaam aan onze terugreis begonnen.  Dinsdag 13 juni We motoren naar Herm, omdat er geen wind staat. Eigenlijk precies wat we willen. Het moet zo rustig mogelijk zijn om bij dit eilandje te kunnen droogvallen. Niet zonder gevaar, want er liggen overal dikke keien. Veel mensen raden je dit ook af om te doen. Maar we wilden natuurlijk een keer droogvallen omdat we dat kunnen. We steken de Little Russel over en gaan noordelijk langs de Vermerette-boei. Er liggen nog niet veel bootjes in de baai en er zijn een aantal mooringen waar we aan kunnen liggen. Het water begint al weg te lopen en we zien steeds meer rotsen boven komen. Ondertussen is de baai al aardig druk geworden met andere bootjes. Meestal zijn het motorbootjes die uit St Peter Port zijn komen oversteken. Droogvallen op Herm We blazen onze dinghy op en bren

Dinsdag 13 juni Het is mooi weer, wel met een windje. We wilden vandaag eigenlijk naar Herm, maar na een lange fietstocht over het eiland zijn de plannen toch weer veranderd. Eerst gaan we ontbijten aan boord. Hans haalt brood en ik kook de eieren en zet water op voor koffie en thee. We klappen het tafeltje uit in de kuip. Als we dit niet regelmatig doen, is het altijd even stoeien. Net als met onze mooie inklapbare fietsen. Het is soms net een puzzel. Na ons ontbijt gaan we naar ons favoriete plekje in de haven, The Terrace Garden Café. Je hebt hier uitzicht over de haven en er is goede internetverbinding. Je kunt hier ook prima ontbijten en de ochtend krant ligt al klaar. Veel locals komen hier koffie drinken en lezen samen de krant. Hans luistert dan stiekem mee, meestal gaat het over de Brexit. De Kanaaleilanden zijn onafhankelijk van Engeland. Zij mogen dus ook niet stemmen. Later die dag zijn we gaan fietsen langs de Z/W kust, de oceaankant, van Guernsey. We nemen een stuk binnen

Zondag 11 juni  Vandaag nemen we een vakantiedag op. We gaan luxe ontbijten in The Terrace Garden Cafe. Bij het bestellen letten we niet goed op. Even later staan er 2 Engelse ontbijten op tafel. Dat betekent een extra worst en bonen met gebakken ham voor Hans. Het waait te hard om al naar Herm te gaan, dus we boeken een extra dag bij de havenmeester. Fermain Bay We maken een prachtige wandeling langs de kust over het cliff path. Na een uur zijn we, zoals gepland, in Fermain bay. Daar staat een gezellig café, waar we de hele middag blijven hangen. Terug in de haven kijken we nog wat rond. Het is een grote haven met alles door elkaar. Vissers, jachten en cruiseboten, een gezellige chaos. St Peter Port Drempel bij de haveningang Uitzicht op de stad en de haven

Zaterdag 10 juni We zijn 2 dagen op Alderney geweest en we vinden het allebei een superleuk eiland. Je kunt er fantastisch wandelen en als je wat langer blijft, ga je mensen zelfs herkennen en groeten net als bij ons op het eiland, Schiermonnikoog. Fok gestreken De fok die nog steeds op het dek ligt, ruimen we op en stoppen we binnen in de boot. We gaan de genua gebruiken als fok en dat is ook prima. Het rif zit nog steeds in het grootzeil, nog van onze woeste trip naar Cherbourg. Onze route zal zijn via de oostkant van Alderney en dan door de beruchte Race. De brave people gaan via de west langs de Swinge. Deze route is korter, maar niet zonder gevaar. Om 11.00 vertrekken wij en maken de lijnen los van de Mooring. Er staat een mooi zonnetje en een prima windje, 13 knopen. We willen met stilstaand water in de Race zijn. We maken eerst een slag over bakboord naar de Franse kust en daarna maken we een overstag Z/W naar Guernsey.  Het is eindelijk na lange tijd weer een ouderwe

Vrijdag 9 juni Alderney is een klein eilandje en ligt afgelegen. Hierdoor komen er geen dagjesmensen en zijn de meeste mensen die er komen, zeilers. Alderney is oer-Brits en dat hebben we gisteren vooral in het restaurantje gemerkt. Er wonen 1500 mensen en je kunt het vergelijken met Schiermonnikoog. We nemen weer een taxibootje naar de wal. We hebben onze wandelschoenen aangetrokken en nemen de Coast road. Dit voetpad loopt langs de hele kust van Alderney en is 15 kilometer lang. We zien veel forten die deels uit de tijd van Napoleon komen en deels uit de Atlantikwall. De bunkers die we zien, komen uit de Tweede Wereldoorlog. De Duitsers meenden dat de Britten het strategisch gelegen Kanaaleiland wilden veroveren.  De route die we lopen, is geweldig en heeft een ruige kuststrook, vergelijkbaar met Schotland. Er bloeien ontzettend veel verschillende bloemen en rotsplanten. We zien hoe ruig de Swinge is met een nauwe doorgang die aan weerskanten wordt afgezet met rotsen. Dit zou e