Hoera, de motor is weer massa vrij!
12 Juni
Na het standje van de waterpolitie gaat Hans bellen met Sander. Hij kent de boot van ons als geen ander en Hans wil weten of we door kunnen varen nu we niet meer massa vrij zijn. De electriciën heeft het Relais uitgeschakeld, waardoor we weer de motor konden starten. Hans had hier niet zo' n goed gevoel over en terrecht. Zonder dat ding wordt de boot opgegeten, aluminium. Het plan is om door de sluis te gaan en daarna naar Kiel te varen om het te laten repareren.
Iedereen gaat bijna gelijker tijd weg. Als 1 gaat, volgen de anderen! Het is een klein stukje varen naar de sluis. We worden gepasseerd door een enorme grote boot, British Esteem London. Het water zakt wel 1 meter en we moeten gas geven anders liggen we stil.
Bij de sluis aangekomen is het nog even verwarrend wat we moeten doen. Er is enorm veel gaande en uiteindelijk steekt een zeilbootje over en iedereen volgt weer. We moeten aanleggen omdat de kleine sluis kapot is. We gaan dus door de grote sluis en daarom moeten we wachten.
Na een oproep van de sluiswachter om te komen varen we de grote sluis binnen van Holtenau. Er volgen wel 30 andere boten. De sluis is zo groot en heeft een ruime kaderand waar je kunt lopen. Afstappen en de boot vast maken, kan hier. Iedereen moet weer omhoog klauteren om te betalen. De meeste hebben al een kaartje en lopen eigenlijk zinloos naar de sluismeester toe, die er ook niet op zit te wachten om al deze bootjesmensen te helpen.
Als de sluisdeuren open gaan zien we de Kielerfjord. Iedereen stormt naar buiten de wijde zee op, Oostzee. Wij gaan ook even voor ons gemoed de Genua hijsen en zeilen zo naar Kiel. Heerlijk om niet meer te moeten motoren.
Als we aankomen in Kiel vragen we gelijk naar een monteur, deze wordt gebeld en komt binnen een uurtje. Het blijkt een dikke oudere man te zijn en ik zie de bui alweer hangen. Er wordt weer veel gemoppert en gezucht. Te kleine ruimte te warm enzo. Hij laat een vriend komen die meer verstand heeft van electriciteit, ook deze meneer is niet echt lenig. Het zijn net Peppie en Kokkie. Ze voeren allebei een eorme show op. Dit allemaal om de prijs wat op te krikken, dat denk ik dan gelijk.
3 uur verder en een stikkende boot van hun zweet, hebben ze er een nieuw relais/magneetschakelaar ingezet. Het is gerepareerd, joepie!
Het is te laat om nog weg te gaan en we blijven hier vannacht liggen. Hans koopt douche muntjes en we frissen ons lekker op en gaan aan de boulevard eten. Deze boulevard wordt druk bezocht door hardlopers, dure auto's en knappe mooi aangeklede dames. Gelukkig zien we ook studenten en leuke hippe restaurants, zonder al te veel smoek. Als we terug lopen zien we een steiger met allemaal Nederlandse klippers.
Ons plan voor morgen is, eerst diesel tanken. Daarna kijken hoe de wind waait!
x
Na het standje van de waterpolitie gaat Hans bellen met Sander. Hij kent de boot van ons als geen ander en Hans wil weten of we door kunnen varen nu we niet meer massa vrij zijn. De electriciën heeft het Relais uitgeschakeld, waardoor we weer de motor konden starten. Hans had hier niet zo' n goed gevoel over en terrecht. Zonder dat ding wordt de boot opgegeten, aluminium. Het plan is om door de sluis te gaan en daarna naar Kiel te varen om het te laten repareren.
Iedereen gaat bijna gelijker tijd weg. Als 1 gaat, volgen de anderen! Het is een klein stukje varen naar de sluis. We worden gepasseerd door een enorme grote boot, British Esteem London. Het water zakt wel 1 meter en we moeten gas geven anders liggen we stil.
Bij de sluis aangekomen is het nog even verwarrend wat we moeten doen. Er is enorm veel gaande en uiteindelijk steekt een zeilbootje over en iedereen volgt weer. We moeten aanleggen omdat de kleine sluis kapot is. We gaan dus door de grote sluis en daarom moeten we wachten.
Na een oproep van de sluiswachter om te komen varen we de grote sluis binnen van Holtenau. Er volgen wel 30 andere boten. De sluis is zo groot en heeft een ruime kaderand waar je kunt lopen. Afstappen en de boot vast maken, kan hier. Iedereen moet weer omhoog klauteren om te betalen. De meeste hebben al een kaartje en lopen eigenlijk zinloos naar de sluismeester toe, die er ook niet op zit te wachten om al deze bootjesmensen te helpen.
Als de sluisdeuren open gaan zien we de Kielerfjord. Iedereen stormt naar buiten de wijde zee op, Oostzee. Wij gaan ook even voor ons gemoed de Genua hijsen en zeilen zo naar Kiel. Heerlijk om niet meer te moeten motoren.
Als we aankomen in Kiel vragen we gelijk naar een monteur, deze wordt gebeld en komt binnen een uurtje. Het blijkt een dikke oudere man te zijn en ik zie de bui alweer hangen. Er wordt weer veel gemoppert en gezucht. Te kleine ruimte te warm enzo. Hij laat een vriend komen die meer verstand heeft van electriciteit, ook deze meneer is niet echt lenig. Het zijn net Peppie en Kokkie. Ze voeren allebei een eorme show op. Dit allemaal om de prijs wat op te krikken, dat denk ik dan gelijk.
3 uur verder en een stikkende boot van hun zweet, hebben ze er een nieuw relais/magneetschakelaar ingezet. Het is gerepareerd, joepie!
Het is te laat om nog weg te gaan en we blijven hier vannacht liggen. Hans koopt douche muntjes en we frissen ons lekker op en gaan aan de boulevard eten. Deze boulevard wordt druk bezocht door hardlopers, dure auto's en knappe mooi aangeklede dames. Gelukkig zien we ook studenten en leuke hippe restaurants, zonder al te veel smoek. Als we terug lopen zien we een steiger met allemaal Nederlandse klippers.
Ons plan voor morgen is, eerst diesel tanken. Daarna kijken hoe de wind waait!
x
Reacties
Een reactie posten