Zeevalk op reis

Mijn Opa! We liggen met een reden in Oostende. Mijn Belgische opa van 95 jaar jong komt een kijkje nemen op de boot. Mijn ouders zijn van het eiland af om samen met opa op visite te komen. Ik heb een zeer eigenwijze opa, maar die worden meestal het oudst. Tot onze grote verwondering klimt opa zonder moeite op een schommelende boot. We zien dat hij geniet van een dagje uit in Oostende en met een klein traantje zwaaien we ze na en rijden ze terug naar Menen.  Mijn opa Meer foto's bekijken! We liggen aan de binnenkant van de sluis. Daar is een goede reden voor want het gaat waaien dit weekend. We laten het maar even over ons heen komen en kunnen nu een beetje uitrusten van de hectische tijd die we hebben gehad. Oostende is een leuke stad aan zee, zoals ze zelf zeggen. Je kunt er winkelen en er zijn eettentjes genoeg. De Belgen lunchen graag en tegen twaalven zit alles vol. Wat een gezellig volkje is het eigenlijk en zo beleefd! Ik merk dat ik nog steeds aan het hamsteren be

Inmiddels hebben we Nederland verlaten en liggen we al een paar dagen in Oostende.  Met goede hoop zijn we uit Amsterdam-Noord vertrokken. De gasinstallatie is goed gekeurd en de motor doet het ook. Misschien moest die nog even uit zijn winterslaap komen. Het is heerlijk weer en we lopen al een paar dagen in onze korte broek rond. Deze hadden we eerst opgeborgen onder ons bed. De zomerkleding is voor straks hadden we bedacht. Maar de aanhoudende hoge druk brengt iedereen al in een zomerse stemming.  Ons nieuwe leven voelt nog als een lange vakantie. Ik ben heel benieuwd wanneer het besef van tijd en dagen echt verdwijnt. En ons nieuwe huis voelt vertrouwd. Maar de eerste week is het toch altijd weer even wennen. Bulten op je kop en blauwe plekken over je hele lichaam is bijna standaard de eerste dagen. Ook is het bed iets harder dan thuis. Dus de eerste dagen kom je met een stijve rug uit je kooi gerold. Elke dag douchen zit er voorlopig niet in. Een keteltje water opzetten en een

Onze Motto: Het vertrouwde loslaten en het nieuwe ontdekken. Op 17 april hebben wij de deur van ons huis op Schiermonnikoog dicht gedaan en de sleutel ingeleverd. Een maand eerder dit jaar heb ik dat ook gedaan van mijn winkel, Retteketet, die ik bijna 20 jaar heb gehad. Loslaten heet dat. Maar dat is best moeilijk merk ik. Inmiddels wonen we nu 4 dagen op de boot. Ons huis, ons plekje, ons vervoer voor de komende tijd. Hoelang is nog niet zeker. Tot het leuk is zeggen we steeds. Ik zelf, geboren en getogen eilander, ben nog nooit langer dan een maand van het eiland geweest. Maar de zee en de heerlijke frisse wind zal mij helpen om elke keer weer een maand bij te boeken. Wij gaan in dagtochten afzakken naar het zuiden. En vooral Bretagne lijkt ons geweldig. Onze boot is zeer geschikt voor ondiepe kustgebieden. Wij kunnen onze midwaard optrekken tot 63 cm en dan zo de ondieptes opschuiven. Dit deden vooral op ons eigen mooie wad. De dynamiek van eb en vloed, geulen en slenken, verl