Aankomst in de zon
20 Juni
We gaan naar een klein eilandje dat Tuno heet. Dit is een zeer geliefd eiland onder de Denen zelf. Het ligt midden in de Kleine Belt, tussen Jutland en Norby land en Samso in.
We moeten eerst naar het Noorden langs Samso, een heel stuk tegen de wind in. Dit is niet zo heel fijn zeilen. We hoeven maar 1 keer overstag te gaan om een mooie koers te krijgen naar Tuno. Nu varen krijgen we de wind schuin van achteren en dat zeilt goed. We zeilen in mooi weer met een zonnetje en als we aankomen in Tuno schijnt de zon nog steeds. We kunnen mooi aan een kade aanleggen.
Als we redelijk vast liggen en ik om me heen kijk zie ik allemaal Deense bootjes in boxen liggen. Deze liggen recht tegen over ons. Alle vrouwen zitten in bikini en de mannen zitten in hun blote bast. Wij hebben nog steeds onze dikke zeilkleding aan en die trekken we dus maar snel uit. Even mijn korte broek zoeken, het is al even geleden dat ik die aan had.
Het haventje doet gemoedelijk aan en en is klein. We liggen aan de oostzijde van Tuno en je ziet aangrenzend van de haven een bosrand. Naast de haven hebben ze hier een strandje met een camping. Hier rijden geen auto's en er wonen nog geen 100 mensen. Het dorpje zelf is heel mooi verzorgd. De kerktoren doet dienst als vuurtoren. Langs de kant van de weg kun je weer van alles kopen. Je stopt het geld in de spaarvarken.
Rond etenstijd gaat iedereen in de haven barbequen. Ze hebben daar speciale plekken voor. Tafelkleden, servies alles wordt meegenomen. De aardappels die we langs de kant van de zagen liggen heeft bijna iedereen wel op het menu staan. Langzaam ruiken we de geur van houtskool, gezellig. Prima barbeque weer. Wij gaan op het dek zitten met een zelfgemaakte tonijnsalade.
Na het eten lopen we een stuk over het eiland, langs de klif aan de noordwest kant. Als we terug komen is het barbequen gebeurd en zit iedereen weer op zijn bootje. De meeste hebben dan hun kuiptent al dicht geritst.
We gaan naar een klein eilandje dat Tuno heet. Dit is een zeer geliefd eiland onder de Denen zelf. Het ligt midden in de Kleine Belt, tussen Jutland en Norby land en Samso in.
We moeten eerst naar het Noorden langs Samso, een heel stuk tegen de wind in. Dit is niet zo heel fijn zeilen. We hoeven maar 1 keer overstag te gaan om een mooie koers te krijgen naar Tuno. Nu varen krijgen we de wind schuin van achteren en dat zeilt goed. We zeilen in mooi weer met een zonnetje en als we aankomen in Tuno schijnt de zon nog steeds. We kunnen mooi aan een kade aanleggen.
Als we redelijk vast liggen en ik om me heen kijk zie ik allemaal Deense bootjes in boxen liggen. Deze liggen recht tegen over ons. Alle vrouwen zitten in bikini en de mannen zitten in hun blote bast. Wij hebben nog steeds onze dikke zeilkleding aan en die trekken we dus maar snel uit. Even mijn korte broek zoeken, het is al even geleden dat ik die aan had.
Het haventje doet gemoedelijk aan en en is klein. We liggen aan de oostzijde van Tuno en je ziet aangrenzend van de haven een bosrand. Naast de haven hebben ze hier een strandje met een camping. Hier rijden geen auto's en er wonen nog geen 100 mensen. Het dorpje zelf is heel mooi verzorgd. De kerktoren doet dienst als vuurtoren. Langs de kant van de weg kun je weer van alles kopen. Je stopt het geld in de spaarvarken.
Rond etenstijd gaat iedereen in de haven barbequen. Ze hebben daar speciale plekken voor. Tafelkleden, servies alles wordt meegenomen. De aardappels die we langs de kant van de zagen liggen heeft bijna iedereen wel op het menu staan. Langzaam ruiken we de geur van houtskool, gezellig. Prima barbeque weer. Wij gaan op het dek zitten met een zelfgemaakte tonijnsalade.
Na het eten lopen we een stuk over het eiland, langs de klif aan de noordwest kant. Als we terug komen is het barbequen gebeurd en zit iedereen weer op zijn bootje. De meeste hebben dan hun kuiptent al dicht geritst.
Reacties
Een reactie posten