Zeevalk op reis

Waar is ons pakketje? Om het beeld compleet te maken, zeilen we, voordat we naar La Rochelle gaan, langs Fort Boyard, dat vlak bij het eiland Ile de Aix ligt. Een enorme ovaalvormige, stenen massa van  68 meter lang, 31 meter breed en 20 meter hoog, gebouwd op een zandbank  midden in de oceaan. Het heeft aan alle kanten kanonsgaten voor de verdediging tegen de Engelsen. De bouw van dit fort blijkt uiteindelijk een zinloze zaak te zijn geweest, omdat de techniek de bouw ingehaald heeft. Misschien heeft het fort zijn werk gedaan als afschrikmethode. Nu dient het als toeristenmagneet. Even langs fort Boyard Het is een prachtig mooie ochtend om naar La Rochelle te zeilen. We kunnen in de grootste haven ter wereld gaan liggen (4000 ligplaatsen!), maar onze voorkeur gaat toch uit naar de oude stadshaven. Midden in het mooie, sfeervolle centrum van La Rochelle en naast de ferry ’s, die duizenden dagjesmensen meenemen naar Ile de Aix en Fort Boyard, liggen  twee steigers voor gastbot

In een filmset Vroeg in de ochtend verlaten we Ile de Ré, een heerlijk vakantie-eiland, maar dan wel buiten het hoogseizoen, voor ons dan. We waren al wat verder op het wad gaan liggen om zo met de ebstroom naar buiten te zeilen. Het waait behoorlijk en het eerste stuk, met wind en golven tegen, is even doorbijten. We komen maar amper vooruit.  We varen onder de tolbrug van Ile de Ré door. Daarna hebben we een betere koers en zeilen we prachtig naar het eiland Ile de Aix. Dit is het eiland waar Napoleon vier dagen vastgezeten heeft, voordat hij naar het eiland St. Helena in de zuidelijke Atlantische Oceaan verbannen werd. Hier wachten we op een pakketje uit Nederland, dat verstuurd is naar La Rochelle, een plaats aan de vaste wal tegenover Ile de Aix. Taxiservice We gaan aan een mooring liggen ten oosten van de steiger, Pointe St. Catherine. Het is een droogvallend gebied met een dik pak slik, waar je tot je knieën inzakt. Dat wordt dus niet wadlopen met laagwater. We

Het wad van Ré Als ik denk aan Ile de Ré, dan denk ik aan stokrozen . Meer dan 30 jaar geleden hebben we stokrozenzaad van Ile de Ré meegenomen naar huis. En elke zomer genieten we nog steeds van Ile de Ré, maar dan op Schiermonnikoog.  We liggen bij het plaatsje Ars en Ré in een groot waddengebied. We kregen dit plekje als tip. Het is goed beschut, hoog en droog, diep het gebied in en vlak bij een geul die naar de stads- en buitenhaven voert.  We liggen er helemaal alleen. Behalve met laagwater, want dan komen de Fransen weer massaal schelpjes zoeken. Ik hoor ze dan heel vroeg in de morgen langssoppen en zie ze met volle manden weer terugkomen.  De bodem is vlak, maar dus wel een beetje soppig . Op nog geen 50 meter van de boot nemen we een privé-trappetje naar boven. Het weggetje erachter brengt ons naar het dorpje. Het is tien minuten lopen langs mooie zoutplantages. Het wad van Ré.   Klik hier voor meer foto's. Het eiland is geliefd bij veel mensen. We horen natuurlij

Frans Ibiza Na een tochtje over een rommelige zee met weinig wind en klapperende zeilen, komen we aan op het eiland Île d'Yeu. We liggen in de haven Port Joinville. Het is er druk en we krijgen een plek toegewezen diep de haven in. Onze ligplaats is nauw en aan hogerwal, maar een paar stoere Franse mannen van een motorboot trekken ons naar de steiger. Het is warm en door de hoge zeewering om de haven heen, voel ik me net een garnaal in een koekenpan. We liggen naast een klassiek houten bootje uit 1936. De eigenaar komt 's avonds even langs om te vertellen dat we zeer voorzichtig weg moeten varen, omdat het bootje splinterdun is. Aankomst Îles d'Yeu Bij aankomst op Île d'Yeu zien we direct een enorme verandering in sfeer: lage witte huizen met gekleurde luiken en oranje dakpannen. Eén haven verder en we zijn in de Mediterranee. Het is even een kleine omschakeling, maar wel leuk. Het eiland zelf is ook heel anders dan alle andere, die wij tot nu toe gezien he

Het wad op! We willen met hoogwater uit de kreek van Sauzon varen en dat betekent vroeg opstaan. Helemaal niet erg, want het is ’s morgens altijd erg mooi. Als we beide ankers binnen hebben gehaald, tuffen we langzaam langs de bootjes en langs de havenmeester. Sinds dit jaar moet je betalen voor je anker. Iedereen die voor anker ligt, is onaangenaam verrast door deze nieuwe regel. Wij hebben steeds het geluk gehad dat we hele middagen weg waren. Alleen de laatste dag voor vertrek hebben wij ze 2x bij onze boot zien kijken. Ook nu zitten we niet op de boot, maar op een terrasje. Waar anders! Er is wind, zoals voorspeld. Hans heeft me voorbereid op een heftig tochtje. We willen een rif in het grootzeil zetten, maar dat blijkt niet nodig te zijn. Binnen twee uur zijn we op onze tussenstop Ile Houat. We gaan voor anker in een circelvormige baai aan de zuidwestkant van het eiland. Hier wachten we op hoogwater om met de stroom mee naar Le Croisic te gaan. Door de oostenwind zijn eilandjes a

Mooi eiland We zijn op Belle Ile du Mer, wat 'mooi eiland van de zee' betekent. Na een fantastische zeiltocht van zes uur vanaf Iles de Groix, liggen we voor anker in Port Sauzon aan de noordoostkant van het eiland met ruige rotsen en inhammen. De boten buiten de haven liggen te rollen op de deining van de zee. Alleen al het binnenvaren van deze haven is mooi en de bontgekleurde huizen op de kade maken me vrolijk. We kregen de tip om helemaal naar binnen te varen en te ankeren in een droogvallende kreek. We halen ons zwaard en roer omhoog en varen langzaam steeds verder naar binnen. Het is niet druk en wij sluiten achteraan in de rij ankeraars. We komen precies met hoogwater aan en gooien het anker voor en achter uit. De Ovni-mensen liggen hier ook en komen even bij ons kijken. Hun tip is om er nog wat ankerketting bij te doen. En dat doen we dus ook.  Fantastische plek in Sauzon.   Klik hier voor meer foto's.  Als de ebstroom staat, roeien wij met de dinghy naa

Een eiland vol geheimen We maken een tussenstop in Doëlan, niet meer dan een gleuf in de rotsen met een paar terrasjes voor wandelaars en wat verdwaalde zeilboten. Veel Fransen vinden dit een geweldig plekje; ikzelf vind het iets minder. Misschien komt dat, omdat het weer wat slecht is en alle terrasjes helaas gesloten zijn. 's Morgens heb ik het wel druk met vissers uitzwaaien, die de zee weer opgaan. Wij gaan ook de zee weer op, naar het eiland Ile de Groix. We kunnen recht oversteken, tien mijl de Atlantische Oceaan op. We hebben een fantastische zeilochtend met een warme wind uit het oosten. De wind zal later die ochtend gaan aantrekken. We besluiten  niet naar Port Tudy te gaan, maar naar Port Nicolas aan de zuidwestkant van het eiland. Port Nicolas is een smalle inham tussen de rotsen, goed beschut tegen noordoostenwind. Er liggen nog een paar andere zeilbootjes in deze fraaie baai. Port Nicolas. Klik hier voor meer foto's. Het is inmiddels al aardig warm a

Mis de mis niet! Na een mooie droom op Iles de Glenan varen we naar de rivier L’Odet. Het is altijd weer heerlijk om, voor de afwisseling, een rivier op te varen. Het geeft een knus gevoel; het weidse is weg. We zien alleen nog maar het groen van de bomen en horen de vogels zingen. De stroom helpt ons naar binnen. We zeilen vijf mijl slingerend door, totdat we een mooi rustig plekje in een zijtak van de rivier gevonden hebben. We pikken nog net het laatste avondzonnetje mee. Zo stil als we nu liggen, is zeldzaam. We horen alleen de vogels hun laatste avondlied zingen. Na een heerlijke nacht worden we de volgende ochtend wakker door de vroege vogels. Een heerlijk geluid, heel anders dan op zee. Ik zie vlak bij de boot een ijsvogeltje op een dode boom zitten. Om de zoveel tijd duikt ze het water in om een visje te vangen: te snel en te klein voor de fotocamera. Een bever blijft wel poseren. Geen ijsvogel, helaas Het is zondag en we willen eigenlijk wel doorvaren naar Quimper: