Nicht so schlimm, aber schwer zu finden

10 Juni 

Rond 9.00 komt Axel onze elektricien. Gelukkig is het een slanke, niet zo'n grote man. En hij blijkt erg gedreven in zijn vak. Hij kruipt zonder te mopperen in het smalle gangetje waar alle electrische draden lopen. Hij praat in zichzelf en na 1 uur zoeken heeft hij het probleem gevonden. Hij zegt, nicht so schimm, aber schwer zu finden. Ondertussen zie ik het water al weer weglopen en ik bereidt me al een beetje voor dat we hier misschien nog wel 1 nachtje moeten blijven.  Hij legt een leiding om en de motor start. We zijn blij en proosten met hem met onze eigen gemaakte  appelsap en eten er strandkoeken bij. 

We gaan. En we kunnen er nog makkelijk uitkomen. Bij de uitgang moeten we links aanhouden, rechts ligt een ondiepte, hier zaggen we gister ook een bootje vastlopen. Vlak na Tunning moeten we onder een brug en deze gaat gelijk open. We varen de Binnen Eider verder op en de rivier is nog vrij breed,  later wordt deze smaller. Het is een rivier die je het beste kan omschrijven als een slenk. Aan de zijkanten zie je bij laagwater een dikke sliprand. Je kunt goed zien hoe het water is weg gelopen door de geulen die ze achter laten. Vogels lopen heerlijk te eten. 

We varen op de motor omdat het water afgaand is en we tegenwind hebben. Ook willen we wat sprongen maken om de tijd die we in Tunning hebben doorgebracht, in te halen. We stellen ons wel voor hoe mooi het zou zijn geweest om hier op de Genua doorheen te zeilen. De sluis bij Lexfahre halen we jammer genoeg niet meer. En we gaan vlak bij de sluis in een zijtak van de Binnen Eider voor anker, voor het eerst deze vanantie. 

Ankeren is zo mooi. Je ligt meestal heerlijk rustig en de boot draait met de wind mee aan het anker. We hebben vandaag 7 uur gemoterd en als we de motor uit doen is het heerlijk rustig, we horen alleen de vogels. 

We mogen een aankomst biertje en nemen deze in de kuip. Wat een mooi plekje.