De Kleine Belt
22 Juni
's Nachts begint het te regenen tot de volgende ochtend. Dus we moeten uitslapen. Rond 9.00 uur houdt het op en kunnen we opstaan. In de bijboot staat 3 cm regen.
Rond het eiland hangen zeer donkere wolken. Op het eiland zelf geen wolk te bekennen en het zonnetje schijnt heerlijk. Wij gaan vandaag naar Fredericia stad. Deze tip hebben we van mensen die we tegenkwamen in Kerteminde. Het ligt midden in de Kleine Belt tegen over Middelfart. Het is een oud industriestadje. Je kunt kiezen tussen de nieuwe of de oude haven.
De wind is nog steeds niet gedraaid en komt nog altijd uit het zuiden. Het blijft altijd moeilijk, als zeiler. Je wilt verder het liefst zeilend, maar als je geen tijd hebt om te blijven liggen en wachten op de juiste wind, moet je motoren. Wij hebben nog steeds de hoop dat het allemaal wel mee zal vallen en dat we misschien toch nog kunnen zeilen.
Het eerste stuk gaat redelijk op de fok en het grootzeil. Er hangen nog steeds donkere wolken om ons heen en we zien onderweg enorme regenbuien vallen. Het uitzicht met de dreigende luchten is schitterend. Na twee uur te hebben gezeild, gaat de motor aan, we schieten niet echt goed op. De laatste 3 uur was taai en voor mijn gevoel schoten we niks op. Een eiland voorbij varen duurde een eeuwigheid. We hadden enorme stroom tegen bleek uit een boei waar het water omheen stroomde.
We houden het aardig droog de hele dag, maar ook wij moeten uiteindelijk de regenbui invaren. We besluiten om naar de oude haven te gaan van Fredericia. We varen langs enorm lelijke gebouwen van Shell en verder op zie je nog meer industrie. Langs de kant zie je allemaal mensen staan met hengels. Waar gaan we naar toe, vraag ik me af. We varen een klein haventje in waar nog aan gewerkt wordt. Ze zijn het aan het renoveren, het hele gebied. Ik heb mijn bedenkingen over dit plekje, een bouwput, maar Hans vindt het geweldig.
Als we 's avonds een rondje gaan lopen merk je dat het een industriestadje is. Het doet ook Engels aan, dat zie je vooral aan het type huizen dat er staat. Het is hier anders dan waar we geweest zijn. Hier groeten mensen elkaar ook niet. Op alle andere plekken is dat heel normaal, ook als je iemand niet kent.
We lopen langs de oever en eten een ijsje. We kijken uit naar waar we vandaan zijn gekomen. Later lopen we langs Shell en de hengelaars. Daar staat ook een camper met de namen Gijs en Bep. Wij groeten hun en Gijs draait het raampje open en maakt een kletspraatje met ons. Normaal gingen zij altijd naar Noorwegen. Echte fans en hij adviseerde ons om daar ook zeker naar toe te varen. Als we zouden willen, hadden we vanaf Tuno er in 3 dagen kunnen zijn via Skagen. Dat hoorden we van onze Noorse buren in de haven van Tuno. Een mooi idee voor de toekomst, Gijs!
's Nachts begint het te regenen tot de volgende ochtend. Dus we moeten uitslapen. Rond 9.00 uur houdt het op en kunnen we opstaan. In de bijboot staat 3 cm regen.
Rond het eiland hangen zeer donkere wolken. Op het eiland zelf geen wolk te bekennen en het zonnetje schijnt heerlijk. Wij gaan vandaag naar Fredericia stad. Deze tip hebben we van mensen die we tegenkwamen in Kerteminde. Het ligt midden in de Kleine Belt tegen over Middelfart. Het is een oud industriestadje. Je kunt kiezen tussen de nieuwe of de oude haven.
De wind is nog steeds niet gedraaid en komt nog altijd uit het zuiden. Het blijft altijd moeilijk, als zeiler. Je wilt verder het liefst zeilend, maar als je geen tijd hebt om te blijven liggen en wachten op de juiste wind, moet je motoren. Wij hebben nog steeds de hoop dat het allemaal wel mee zal vallen en dat we misschien toch nog kunnen zeilen.
Het eerste stuk gaat redelijk op de fok en het grootzeil. Er hangen nog steeds donkere wolken om ons heen en we zien onderweg enorme regenbuien vallen. Het uitzicht met de dreigende luchten is schitterend. Na twee uur te hebben gezeild, gaat de motor aan, we schieten niet echt goed op. De laatste 3 uur was taai en voor mijn gevoel schoten we niks op. Een eiland voorbij varen duurde een eeuwigheid. We hadden enorme stroom tegen bleek uit een boei waar het water omheen stroomde.
We houden het aardig droog de hele dag, maar ook wij moeten uiteindelijk de regenbui invaren. We besluiten om naar de oude haven te gaan van Fredericia. We varen langs enorm lelijke gebouwen van Shell en verder op zie je nog meer industrie. Langs de kant zie je allemaal mensen staan met hengels. Waar gaan we naar toe, vraag ik me af. We varen een klein haventje in waar nog aan gewerkt wordt. Ze zijn het aan het renoveren, het hele gebied. Ik heb mijn bedenkingen over dit plekje, een bouwput, maar Hans vindt het geweldig.
Als we 's avonds een rondje gaan lopen merk je dat het een industriestadje is. Het doet ook Engels aan, dat zie je vooral aan het type huizen dat er staat. Het is hier anders dan waar we geweest zijn. Hier groeten mensen elkaar ook niet. Op alle andere plekken is dat heel normaal, ook als je iemand niet kent.
We lopen langs de oever en eten een ijsje. We kijken uit naar waar we vandaan zijn gekomen. Later lopen we langs Shell en de hengelaars. Daar staat ook een camper met de namen Gijs en Bep. Wij groeten hun en Gijs draait het raampje open en maakt een kletspraatje met ons. Normaal gingen zij altijd naar Noorwegen. Echte fans en hij adviseerde ons om daar ook zeker naar toe te varen. Als we zouden willen, hadden we vanaf Tuno er in 3 dagen kunnen zijn via Skagen. Dat hoorden we van onze Noorse buren in de haven van Tuno. Een mooi idee voor de toekomst, Gijs!
Reacties
Een reactie posten