Cherbourg
Maandag 5 juni
Het echte werk gaat vandaag beginnen. Wij moeten de kaap ronden bij Pointe de Barfleur. In de boeken lezen we dat bij de vuurtoren een enorme stroomversnelling staat van 5 à 6 knopen. En we lezen ook dat we eerbiedig afstand moeten houden als je de kaap rondt, zelfs met rustig weer.
Wij varen rond 8.00 uur de haven uit. Ik kijk, voor ik naar buiten ga, nog op de barometer, 1014. Sinds ik op de boot ben, is de barometer gaan dalen. We gaan op de fok en het grootzeil. We besluiten om een rif te steken. Later op de dag zou de wind aantrekken naar 20 kopen, volgens de weerberichten. Wij zouden dan al binnen moeten kunnen zijn. Het is niet ver, zo’n 26 mijl.
Het eerste stuk hebben we de wind in de rug en stroom mee. We gaan als een speer, al voelt dat niet zo. De hoge, smalle vuurtoren, die op de kaap staat, zie je al van ver staan. Wij varen 3 mijl door en nemen dan koers naar het westen. Nu krijgen we de wind schuin van voren en dat is wel even andere koek. De stroom hebben we mee, maar de wind die aantrekt, maakt de zee onstuimig.
Het alarm van de barometer gaat af. Dit betekent dat de luchtdruk snel daalt. We krijgen windvlagen van meer dan 30 knopen te verduren. En bakken met zeewater over ons heen. Soms gaan we zo scheef, dat we rechtop in de kuip kunnen staan. Ik hoop altijd maar dat het bootje zich staande houdt in die woeste zee. Ik moet nog iets meer vertrouwen opbouwen.
Heel lang zijn we alleen, maar dan ineens zien we nog een zeilbootje aankomen. Wat een snel bootje. Door mijn verrekijker zie ik dat het ook Nederlanders zijn. Ik zie gelijk dat dit het bootje is dat ook bij ons in haven lag. Het had een wapen in de vlag. De wind blijft aantrekken en de golven worden steeds woester. Soms stuiteren we er overheen en vallen met een harde klap weer op het water. Af en toe kijk ik Hans aan en zie ik een serieuze blik.
Om naar Cherbourg te komen, moeten we tegen de wind in kruisen. Nu komen de golven van de zijkant en pakken soms het bootje even mee. Een heel raar gevoel geeft dat. Het is net of we in een gratis Efteling-attractie zitten. Het kleine bootje volgt en en we zien nog een ander zeilbootje aankomen. De enorme buitenpieren van de Grande Rade maakt het binnen varen met slecht weer makkelijk. Dan is het nog 1 mijl doorvaren naar de binnenhaven, de Petite Rade.
Het echte werk gaat vandaag beginnen. Wij moeten de kaap ronden bij Pointe de Barfleur. In de boeken lezen we dat bij de vuurtoren een enorme stroomversnelling staat van 5 à 6 knopen. En we lezen ook dat we eerbiedig afstand moeten houden als je de kaap rondt, zelfs met rustig weer.
Wij varen rond 8.00 uur de haven uit. Ik kijk, voor ik naar buiten ga, nog op de barometer, 1014. Sinds ik op de boot ben, is de barometer gaan dalen. We gaan op de fok en het grootzeil. We besluiten om een rif te steken. Later op de dag zou de wind aantrekken naar 20 kopen, volgens de weerberichten. Wij zouden dan al binnen moeten kunnen zijn. Het is niet ver, zo’n 26 mijl.
Het eerste stuk hebben we de wind in de rug en stroom mee. We gaan als een speer, al voelt dat niet zo. De hoge, smalle vuurtoren, die op de kaap staat, zie je al van ver staan. Wij varen 3 mijl door en nemen dan koers naar het westen. Nu krijgen we de wind schuin van voren en dat is wel even andere koek. De stroom hebben we mee, maar de wind die aantrekt, maakt de zee onstuimig.
 |
| Zeilend naar Cherbourg |
Het alarm van de barometer gaat af. Dit betekent dat de luchtdruk snel daalt. We krijgen windvlagen van meer dan 30 knopen te verduren. En bakken met zeewater over ons heen. Soms gaan we zo scheef, dat we rechtop in de kuip kunnen staan. Ik hoop altijd maar dat het bootje zich staande houdt in die woeste zee. Ik moet nog iets meer vertrouwen opbouwen.
Heel lang zijn we alleen, maar dan ineens zien we nog een zeilbootje aankomen. Wat een snel bootje. Door mijn verrekijker zie ik dat het ook Nederlanders zijn. Ik zie gelijk dat dit het bootje is dat ook bij ons in haven lag. Het had een wapen in de vlag. De wind blijft aantrekken en de golven worden steeds woester. Soms stuiteren we er overheen en vallen met een harde klap weer op het water. Af en toe kijk ik Hans aan en zie ik een serieuze blik.
Om naar Cherbourg te komen, moeten we tegen de wind in kruisen. Nu komen de golven van de zijkant en pakken soms het bootje even mee. Een heel raar gevoel geeft dat. Het is net of we in een gratis Efteling-attractie zitten. Het kleine bootje volgt en en we zien nog een ander zeilbootje aankomen. De enorme buitenpieren van de Grande Rade maakt het binnen varen met slecht weer makkelijk. Dan is het nog 1 mijl doorvaren naar de binnenhaven, de Petite Rade.
 |
| De grote pier is in zicht |
Wij zeilen nog een flink stuk door de voorhaven in. Ook hier is het nog onstuimig. Je hoopt dat het dan rustiger wordt, maar nee. Bij het inrollen van de fok krijgen we ruzie met de schoten die vastzitten om het bijbootje, die voorop ligt en door de wind verschoven is. Het klappert alle kanten op en de schoten draaien in elkaar. Gelukkig gebeurt dit niet op open zee. Uiteindelijk krijgt Hans het voor elkaar om de fok in te rollen, maar het ziet er niet uit. We laten het maar even zo en we gooien ook het grootzeil naar beneden. Er komt net een ferry binnen uit Engeland. Hij geeft ons voorrang.
In mezelf heb ik al vreselijke scenario's bedacht hoe we gaan aanleggen met deze ontzettende harde wind. Het is een grote haven en Hans roept met de marifoon de havenmeester op. We krijgen een plek door. Met 25 knopen aanleggen, dat wordt wat. Maar we vinden een fantastische plek en het gaat in een keer goed. Het kleine bootje heeft wat meer problemen met het zoeken van de juiste plek. Uiteindelijk komen ze vlak bij ons liggen en vangen wij ze op. Het zijn inderdaad chique zeilers. Aardige mensen die op doorreis zijn naar Bordeaux.
De barometer is in een recordtempo gekelderd naar 999,9. Zo’n enorme daling in korte tijd hebben we nog nooit gezien. Wat een tocht. Maar we hebben de kaap gekaapt!!!
Dinsdag 6 juni
Vandaag hebben we een verwaaidag. De wind blijft de hele dag hard uit het westen komen. We hopen woensdag 7 juni verder te kunnen naar Alderney of Guernsey. Er staat ons nog 1 kaap te kapen, Cap De La Hague.
In mezelf heb ik al vreselijke scenario's bedacht hoe we gaan aanleggen met deze ontzettende harde wind. Het is een grote haven en Hans roept met de marifoon de havenmeester op. We krijgen een plek door. Met 25 knopen aanleggen, dat wordt wat. Maar we vinden een fantastische plek en het gaat in een keer goed. Het kleine bootje heeft wat meer problemen met het zoeken van de juiste plek. Uiteindelijk komen ze vlak bij ons liggen en vangen wij ze op. Het zijn inderdaad chique zeilers. Aardige mensen die op doorreis zijn naar Bordeaux.
De barometer is in een recordtempo gekelderd naar 999,9. Zo’n enorme daling in korte tijd hebben we nog nooit gezien. Wat een tocht. Maar we hebben de kaap gekaapt!!!
Dinsdag 6 juni
Vandaag hebben we een verwaaidag. De wind blijft de hele dag hard uit het westen komen. We hopen woensdag 7 juni verder te kunnen naar Alderney of Guernsey. Er staat ons nog 1 kaap te kapen, Cap De La Hague.
Reacties
Een reactie posten