Vlieland
Vrijdag 30 juni
Texel / Vlieland
We moeten eerst even tanken en dan kunnen we heerlijk over het wad scharrelen naar Vlieland. Het voelt telkens weer als thuiskomen. Het is net of het water hier het lekkerst zeilt, net als het drinkwater van Schier het allerlekkerste smaakt. Het ruikt anders en het voelt anders.
Nu ik dit stukje schrij,f komen er mensen langs die wij voorbij zijn gezeild. Ze zijn zeer geïnterresseerd hoe wij gevaren hebben. Wij als grote boot kunnen natuurlijk net als vele kleine bootjes hele stukken afsnijden. Dit beeld klopt niet met wat ze zien. Daarom komen ze even verhaal halen.
Als we de haven uitzeilen, is mijn eerste vraag aan Hans: waar kunnen we afsteken. Het is een vraag die ik in onbekend water nooit zou vragen. Er zijn 4 boten voor ons de haven uitgegaan en er komen nog 4 andere achter ons aan. Natuurlijk willen we wat bootjes inhalen, maar er blijft uiteindelijk 1 bootje over en er volgen er 2 naar Vlieland.
Het is bewolkt, maar niet koud. De wind komt uit het Z/W en is matig. We zeilen op grootzeil en genua. We snijden hele stukken af en halen het bootje voor ons in. Ook zij gingen opeens afsnijden. Ons trucje is niet meer geheim. Heel even hebben we de grond geraakt, maar dan halen we het zwaard en roer snel omhoog.
We zien steeds meer bootjes richting Vlieland gaan. Ook grote klippers gaan die kant op vanuit Harlingen. De wind draait naar het westen en we gaan door een mosselperceel over een zandplaat. De wind trekt nog even aan naar 18 knopen en we komen in 5 uur zeilen aan in Vlieland.
Een supertocht. Wat is het wad toch fijn. We voelen ons hier als een vis in het water en de boot ook. Morgen gaan we verder naar Ameland.
Texel / Vlieland
26 mijl
We moeten eerst even tanken en dan kunnen we heerlijk over het wad scharrelen naar Vlieland. Het voelt telkens weer als thuiskomen. Het is net of het water hier het lekkerst zeilt, net als het drinkwater van Schier het allerlekkerste smaakt. Het ruikt anders en het voelt anders.
Nu ik dit stukje schrij,f komen er mensen langs die wij voorbij zijn gezeild. Ze zijn zeer geïnterresseerd hoe wij gevaren hebben. Wij als grote boot kunnen natuurlijk net als vele kleine bootjes hele stukken afsnijden. Dit beeld klopt niet met wat ze zien. Daarom komen ze even verhaal halen.
Als we de haven uitzeilen, is mijn eerste vraag aan Hans: waar kunnen we afsteken. Het is een vraag die ik in onbekend water nooit zou vragen. Er zijn 4 boten voor ons de haven uitgegaan en er komen nog 4 andere achter ons aan. Natuurlijk willen we wat bootjes inhalen, maar er blijft uiteindelijk 1 bootje over en er volgen er 2 naar Vlieland.
Het is bewolkt, maar niet koud. De wind komt uit het Z/W en is matig. We zeilen op grootzeil en genua. We snijden hele stukken af en halen het bootje voor ons in. Ook zij gingen opeens afsnijden. Ons trucje is niet meer geheim. Heel even hebben we de grond geraakt, maar dan halen we het zwaard en roer snel omhoog.
We zien steeds meer bootjes richting Vlieland gaan. Ook grote klippers gaan die kant op vanuit Harlingen. De wind draait naar het westen en we gaan door een mosselperceel over een zandplaat. De wind trekt nog even aan naar 18 knopen en we komen in 5 uur zeilen aan in Vlieland.
Een supertocht. Wat is het wad toch fijn. We voelen ons hier als een vis in het water en de boot ook. Morgen gaan we verder naar Ameland.
Reacties
Een reactie posten