Ile de Ré

Het wad van Ré

Als ik denk aan Ile de Ré, dan denk ik aan stokrozen. Meer dan 30 jaar geleden hebben we stokrozenzaad van Ile de Ré meegenomen naar huis. En elke zomer genieten we nog steeds van Ile de Ré, maar dan op Schiermonnikoog. 


We liggen bij het plaatsje Ars en Ré in een groot waddengebied. We kregen dit plekje als tip. Het is goed beschut, hoog en droog, diep het gebied in en vlak bij een geul die naar de stads- en buitenhaven voert. 
We liggen er helemaal alleen. Behalve met laagwater, want dan komen de Fransen weer massaal schelpjes zoeken. Ik hoor ze dan heel vroeg in de morgen langssoppen en zie ze met volle manden weer terugkomen. De bodem is vlak, maar dus wel een beetje soppig. Op nog geen 50 meter van de boot nemen we een privé-trappetje naar boven. Het weggetje erachter brengt ons naar het dorpje. Het is tien minuten lopen langs mooie zoutplantages.

Het wad van Ré. Klik hier voor meer foto's.

Het eiland is geliefd bij veel mensen. We horen natuurlijk Fransen praten, maar ook Belgen, Engelsen, Duitsers en Nederlanders. We zijn er nog net, voordat het echte hoogseizoen losbarst, maar vinden het nu al druk. Dit merken we vooral tijdens het fietsen; ze vliegen ons aan alle kanten voorbij. Mensen die elektrisch fietsen, fietsen in de hoogste stand, denk ik. Kunnen ze lekker snel genieten van de omgeving!

We huren fietsen voor twee dagen en doen lekker rustig aan. Het eiland is vlak, 30 kilometer lang, maximaal 5 kilometer breed en heeft maar liefst 110 kilometer goede fietspaden. We fietsen door enorme kweldergebieden, gecombineerd met zoutplantages. Dat is big business hier en langs de weg is dit mooie eilandproduct overal te koop: allemaal zelfbediening en op goed vertrouwen. Ook zien we veel oesterfarms met een proeverij erbij. Een paar stoelen en wat tafeltjes en voilà: een terras. Niet zo moeilijk doen, hou het simpel. Midden op het eiland zien we veel druivenstokken staan. Buiten de tien dorpjes om wordt er dus veel zelf geproduceerd. In het dorpje waar wij liggen, is er elke morgen vanaf 07.00 uur een overdekte markt met alleen maar lokale producten. Supermooi om te zien en je krijgt er enorme lekkere trek van. 

Elke dag lopen we langs de zoutplantages naar het dorpje

De dorpjes zijn allemaal even mooi. Dit komt waarschijnlijk door de strenge regels, waaraan iedereen zich moet houden. Zo moet je bijvoorbeeld uit 12 geselecteerde kleuren verf voor je huis kiezen. 12 verschillende kleuren wit, denk ik dan. Maar aan verven doet niemand, want de huizen zien er allemaal getekend uit. Dit geeft de straat wel karakter. De Fransen eten hun geld liever op, dan dat ze het aan onderhoud voor hun huis gebruiken. En gelijk hebben ze. De huizen staan dicht op elkaar, waardoor er leuke smalle steegjes ontstaan, versierd met o.a. stokrozen en geurende lavendel. Overal zien we leuke, gezellige terrasjes, veel galeries en mooie boetieks. 


Toch vraag ik mij af, hoe het hier zou zijn zonder die monumentale tolbrug van drie kilometer lang. De tolbrug is in 1988 gebouwd en is via de stad La Rochelle te bereiken. Dus er zullen nog veel mensen zijn, die me dat zouden moeten kunnen vertellen. Hans doet even navraag in een café en hoort dat ze inmiddels aan de brug gewend zijn. In het begin was er wel weerstand, maar nu profiteren ze ervan. Omzet en geld doen mensen toch snel van mening veranderen. 

Het dorpje Ars en Ré

14 juli is een nationale feestdag in heel Frankrijk. Er is overal muziek en vuurwerk, zo begrepen wij, toen we vanmorgen van de boot afstapten. We moeten wel onze mooie plek op het wad verlaten, omdat we te dicht bij de plek liggen waar het vuurwerk afgestoken gaat worden. En met zoveel diesel aan boord nemen we natuurlijk geen risico. Er hoeft maar één vuurpijl de verkeerde kant op te gaan...


We varen in de loop van de middag met opkomend water naar de buitenhaven van Ars en Ré. Een leuke haven, maar duur; we betalen 34 euro voor één nacht. We hebben buiten op het wad dus veel geld bespaard. We gaan even lekker profiteren van dit uitstapje, zetten de boot in de groene zeep en spuiten haar weer mooi schoon. De zoutkristallen doen de boot niet echt goed. We nemen zelf ook een heerlijke douche en komen als nieuw tevoorschijn. 's Avonds gaan wij naar het feest met het vuurwerk.

Onze laatste dag op Ré verloopt rustig. Na een ontbijtje in de kuip lopen we naar ons restaurantje midden in het dorp bij de kerk. Daar gaan we even internetten met een bakje koffie en een koffiebroodje. Er is markt en we kopen wat fruit en andere benodigdheden. Vanavond gaan we met de ebstroom het wad op en vervolgen dan morgen onze reis naar Iles de Aix.

Het wad: de mooiste luchten en uitzichten

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ons plan

De trossen zijn los!

Retteketet neemt sabbatical