Optimaliseren
Norderney - Spiekeroog
Na vier dagen Norderney zeilen we verder naar Spiekeroog. We hebben voor ons gevoel al weer veel te lang aan een steiger gelegen. De groene baard van de Zeevalk groeit zichtbaar van het stilliggen en wij van alle lekkere taartjes die we eten. Er staat een sterke westenwind, maar over het beschutte wad durven we het wel aan. We rollen de genua half uit en stuiven langs Norderney, Baltrum en Langeoog. We zeilen over drie wantijen en zeegaten. Wat een heerlijk gevoel om los te zijn van de steiger. Achter ons zien we opklaringen, maar voor ons dreigende donkere luchten. Gelukkig gaan die - net als wij - naar het oosten, dus we houden het droog.
Spiekeroog heeft een van de mooiste jachthavens van de wadden, vinden wij. De aanloop is een smalle rechte geul, die met prikken goed aangegeven is. De geul wordt elk jaar uitgebaggerd tot minimaal 80 cm. Dit doen ze, omdat de veerdienst hier ook langsgaat. Er zijn in de haven geen damwand en stenen - zoals op Schiermonnikoog - maar de hoge kwelders geven goede bescherming. Alleen met harde zuidenwind lig je hier bij hoog water niet zo fijn.
Na vier dagen Norderney zeilen we verder naar Spiekeroog. We hebben voor ons gevoel al weer veel te lang aan een steiger gelegen. De groene baard van de Zeevalk groeit zichtbaar van het stilliggen en wij van alle lekkere taartjes die we eten. Er staat een sterke westenwind, maar over het beschutte wad durven we het wel aan. We rollen de genua half uit en stuiven langs Norderney, Baltrum en Langeoog. We zeilen over drie wantijen en zeegaten. Wat een heerlijk gevoel om los te zijn van de steiger. Achter ons zien we opklaringen, maar voor ons dreigende donkere luchten. Gelukkig gaan die - net als wij - naar het oosten, dus we houden het droog.
De jachthaven van Spiekeroog
Spiekeroog heeft een van de mooiste jachthavens van de wadden, vinden wij. De aanloop is een smalle rechte geul, die met prikken goed aangegeven is. De geul wordt elk jaar uitgebaggerd tot minimaal 80 cm. Dit doen ze, omdat de veerdienst hier ook langsgaat. Er zijn in de haven geen damwand en stenen - zoals op Schiermonnikoog - maar de hoge kwelders geven goede bescherming. Alleen met harde zuidenwind lig je hier bij hoog water niet zo fijn.
Wij duiken zo ver als mogelijk de jachthaven in voor wat meer beschutting. We liggen met ons kont naar het oosten en met laagwater komt de kwelder naar ons toe. Het voelt alsof we voor anker liggen. De hele dag door horen we vogelgeluiden. De scholeksters en tureluurs foerageren bijna langs de boot. En bij hoogwater zijn visdiefjes druk bezig om kleine visjes en garnaaltjes te vangen. Kortom, we liggen hier geweldig en wachten opnieuw op een weervenster om naar het noorden te gaan. Maar eerst komt er nog veel wind en regen aan.
Het is pinksterweekend, maar de haven blijft jammer genoeg leeg door het aanhoudende slechte weer. Bij ons in de boot is het maar 13 graden. ’s Morgens zetten we een keteltje water op voor thee en wat warmte en zitten we met een dekentje aan het ontbijt. Er is een regatta georganiseerd. De zeilbootjes die meedoen, arriveren en brengen zo wat levendigheid. De ochtend van de regatta is iedereen bezig om de boot klaar te maken. Onze buurman is al een paar dagen "aan het optimaliseren", zoals hij zelf zegt. Hij heeft een Jollenkreuzer, een klassieke houten zeilboot. De ochtend van de regatta haalt hij alles uit de boot om zo licht mogelijk te worden. Of wij ook niet mee willen doen? We moeten om deze vraag lachen. De Zeevalk lichter maken kost ons zeker een paar dagen. Het zou wel goed zijn en dat zegt de buurman dan ook. Hij komt dingen tegen waarvan hij niet wist dat hij ze had.
Spiekeroog is autovrij en ook hier varen de veerdiensten alleen met hoogwater. Het eiland heeft 750 inwoners en er komen 50.000 toeristen per jaar. Het dorp ligt op tien minuten lopen van de jachthaven. Een lief dorp met prachtige oude kastanjebomen, die het dorp karakter geven. Op dit eiland is alles lopend te doen en daarom wordt fietsen ontmoedigd. Je kunt er zelfs niet een huren. Daarom zie je bij de haven wel een paar honderd oude verroeste privé fietsen staan, allemaal van badgasten. De bagage en andere lading wordt hier vervoerd met elektrische wagentjes.
Je kunt dit eiland een beetje vergelijken met Schiermonnikoog. Vooral de omvang en de vorm van het eiland zijn bijna gelijk. Je kunt er prachtig wandelen en dat doen we ook, tussen de buien door. Wanneer we naar het westen lopen, zien we op de punt van het eiland vier boten drooggevallen voor anker liggen. Jaloersmakend! “Wat een plek!”, zeg ik. We kloppen aan, maar er is niemand thuis. Natuurlijk willen we weten hoe ze hier gekomen zijn, want het is geen gemakkelijke plek. Je ligt bijna op zee, verscholen achter een zandbank, maar je moet ook langs een stenen golfbreker. Een dag later zien we een van de drooggevallen boten in de haven liggen. We lopen er naartoe en vragen wat informatie op. Misschien kunnen we hier op de terugweg liggen, als het weer het toelaat.
Optimaliseren
Het is pinksterweekend, maar de haven blijft jammer genoeg leeg door het aanhoudende slechte weer. Bij ons in de boot is het maar 13 graden. ’s Morgens zetten we een keteltje water op voor thee en wat warmte en zitten we met een dekentje aan het ontbijt. Er is een regatta georganiseerd. De zeilbootjes die meedoen, arriveren en brengen zo wat levendigheid. De ochtend van de regatta is iedereen bezig om de boot klaar te maken. Onze buurman is al een paar dagen "aan het optimaliseren", zoals hij zelf zegt. Hij heeft een Jollenkreuzer, een klassieke houten zeilboot. De ochtend van de regatta haalt hij alles uit de boot om zo licht mogelijk te worden. Of wij ook niet mee willen doen? We moeten om deze vraag lachen. De Zeevalk lichter maken kost ons zeker een paar dagen. Het zou wel goed zijn en dat zegt de buurman dan ook. Hij komt dingen tegen waarvan hij niet wist dat hij ze had.
Spiekeroog is autovrij en ook hier varen de veerdiensten alleen met hoogwater. Het eiland heeft 750 inwoners en er komen 50.000 toeristen per jaar. Het dorp ligt op tien minuten lopen van de jachthaven. Een lief dorp met prachtige oude kastanjebomen, die het dorp karakter geven. Op dit eiland is alles lopend te doen en daarom wordt fietsen ontmoedigd. Je kunt er zelfs niet een huren. Daarom zie je bij de haven wel een paar honderd oude verroeste privé fietsen staan, allemaal van badgasten. De bagage en andere lading wordt hier vervoerd met elektrische wagentjes.
Je kunt dit eiland een beetje vergelijken met Schiermonnikoog. Vooral de omvang en de vorm van het eiland zijn bijna gelijk. Je kunt er prachtig wandelen en dat doen we ook, tussen de buien door. Wanneer we naar het westen lopen, zien we op de punt van het eiland vier boten drooggevallen voor anker liggen. Jaloersmakend! “Wat een plek!”, zeg ik. We kloppen aan, maar er is niemand thuis. Natuurlijk willen we weten hoe ze hier gekomen zijn, want het is geen gemakkelijke plek. Je ligt bijna op zee, verscholen achter een zandbank, maar je moet ook langs een stenen golfbreker. Een dag later zien we een van de drooggevallen boten in de haven liggen. We lopen er naartoe en vragen wat informatie op. Misschien kunnen we hier op de terugweg liggen, als het weer het toelaat.
Reacties
Een reactie posten