De grote oversteek (dag 12)

Vrijdag 28 februari

 Dag 12. Paramaribo in twee weken halen, gaat niet lukken; we varen nu alleen op de genua. Gelukkig woei het ook de afgelopen nacht weer lekker door, dus de gang zit er wel weer in. Via sailmail ontvangen we enge berichten over het virus. Best raar om zolang zonder nieuws te leven. We zitten hier moederziel alleen op de oceaan, terwijl er van alles gebeurt zonder dat we er weet van hebben. We hebben gisteren pizza uit de oven gegeten.... alsof het nog niet warm genoeg is! De laatste dagen is er veel bewolking. We verbeelden ons dat we meer vogels zien. We komen dichter en dichter bij land, maar het is nog ver.
  • pos: 9 12,43N // 49 47,00W om 13.19 utc op 28 februari
  • sog: 5
  • cog: 265
  • wind:13 ene kn e
  • baro:1016,3
  • weer: half bewolkt
  • nog te gaan: 362 M

Onze positie op vrijdag 28 februari 2020 om 13.19 utc

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ons plan

Afbeelding
Kok is kapitein We zijn hier nu alweer twee maanden. En dan te bedenken dat ik na drie dagen al weer weg wilde. Ik mis de frisse zeewind nog steeds. We hebben besloten binnenkort samen met schipper T. op zijn boot, een Beneteau van 15 meter, terug naar Nederland te varen. We kunnen natuurlijk ook terugvliegen, maar eigenlijk vinden we terugzeilen beter bij ons passen.  We verwachten half mei te vertrekken.  Het zal een bijzonder en leerzaam avontuur worden.  Overzicht zeilplan Dit is ons zeilplan: We varen eerst de Suriname-rivier af, de oceaan op. Daarna koersen we een week lang naar het noorden, van de kust af en met de passaatwind van opzij. Daarna kunnen we hopelijk naar het noordoosten afbuigen, richting de Azoren. We proberen zoveel mogelijk om het Azoren-hogedrukgebied heen te varen. Waarschijnlijk moeten we het laatste stuk naar de haven van Horta op Faial motoren. Zoals de zaken er nu voor staan, mogen we daar alleen ankeren en onze voorraden aanvullen. Vervo
Meer lezen

De trossen zijn los!

Afbeelding
Onze Motto: Het vertrouwde loslaten en het nieuwe ontdekken. Op 17 april hebben wij de deur van ons huis op Schiermonnikoog dicht gedaan en de sleutel ingeleverd. Een maand eerder dit jaar heb ik dat ook gedaan van mijn winkel, Retteketet, die ik bijna 20 jaar heb gehad. Loslaten heet dat. Maar dat is best moeilijk merk ik. Inmiddels wonen we nu 4 dagen op de boot. Ons huis, ons plekje, ons vervoer voor de komende tijd. Hoelang is nog niet zeker. Tot het leuk is zeggen we steeds. Ik zelf, geboren en getogen eilander, ben nog nooit langer dan een maand van het eiland geweest. Maar de zee en de heerlijke frisse wind zal mij helpen om elke keer weer een maand bij te boeken. Wij gaan in dagtochten afzakken naar het zuiden. En vooral Bretagne lijkt ons geweldig. Onze boot is zeer geschikt voor ondiepe kustgebieden. Wij kunnen onze midwaard optrekken tot 63 cm en dan zo de ondieptes opschuiven. Dit deden vooral op ons eigen mooie wad. De dynamiek van eb en vloed, geulen en slenken, verl
Meer lezen

Retteketet neemt sabbatical

Twintig jaar geleden begon ik mijn eigen winkel op Schiermonnikoog. Het assortiment veranderde met de jaren mee. Mijn eiland bleef daarbij altijd mijn inspiratiebron: de zee, het strand, de duinen, de kleuren en de rust. De producten in mijn winkel vertellen allemaal hun eigen unieke verhaal. Nu is het tijd om mijn horizon te verbreden en daarom neem ik samen met mijn vriend Hans een sabbatical. In april 2019 gooien we de trossen los van onze zeilboot, de Zeevalk. De Zeevalk is een aluminium midzwaard boot van 10,5 meter en voelt zich prima op het wad en zee thuis, net als wij. Daarom is ons plan om rustig langs de Europese westkust in korte etappes naar het zuiden te varen richting Spanje.  Het is onze droom om tijdens deze zeilreis andere pareltjes van eilanden te ontdekken en te genieten van de lokale natuur en cultuur. Het lijkt ons heerlijk om straks zeeën van tijd te hebben, zodat we rustig kunnen scharrelen langs baaien, zandplaten, eilanden en rivieren.  Dit beteken
Meer lezen