Maldon

19 september

Nog voordat de wekker afging, stonden we al op. Dit kwam omdat we een mooring hadden die steeds tegen de boot klapte. Snel even thee gezet voor onderweg en binnen 10 minuten stonden we klaar om te vertrekken. Zelfs de visser, die bij ons lag, kwam even met zijn hoofd om het hoekje kijken en zwaaide ons uit. Hij had lekker het kacheltje aan, dat kon je ruiken en dat zagen we aan de rookpluimen.

Het is 's morgens altijd heel mooi om te varen, maar wel koud. We zeilen op de ebstroom naar open zee en zeilen voltuig naar de River Blackwater. Dit is een trip van ongeveer 7 uur zeilen, langs de Engelse kust. Het eerste stuk hebben we de ebstroom nog tegen, maar hebben het grootste stuk de vloedstroom mee. Het is een fantastische zeildag met zon en een mooi windje tussen 10 en 15 knopen uit NW.

Als we bij de monding van de Blackwater River zijn, die heel breed begint, zie je aan bakboord de Bradwell-kerncentrale. Altijd een lelijk gezicht, zo’n gebouw aan een mooie rivier. We zeilen hoog aan de wind de rivier op en zien enorm veel bootjes zeilen. Tussen al die bootjes zien we ook hele mooie klassieke bootjes, zoals de Smack in voltuig. Iedereen geniet van het weer.

Wij willen naar Maldon, dit ligt aan het einde van de rivier. Hier kunnen alleen bootjes komen, die kunnen droogvallen. Want bij laagwater blijft er maar een heel smal stroompje water staan. Je kunt Maldon dus alleen met hoogwater binnen varen. Het is zelf zo dat je 1 uur voor hoog en 1 uur met afgaand water kunt varen, de rest van de tij is het al niet meer te doen.


Wij zijn iets te vroeg en proberen met half tij naar binnen te varen. We nemen netjes de boeien en komen zonder moeite in het stadje. Er is feest. We zien enorm veel mensen lopen en er wordt gezongen langs de kade. Wij worden door de speaker zelfs even genoemd. De mensen zwaaien.

Maar nu! We zijn wel binnen, maar kunnen nergens liggen. Het ligt er vol met bootjes en als we verder varen zien we enorme bulten modder. Zelfs de jachthaven is nog niet te bereiken. We worden gespot door een jongen, die ons ziet modderen. Wij zijn ter hoogte van een botenwerf, die gisteren door locals aan ons is doorgegeven. De werf is namelijk van hun zoon. Zij zouden wel even bellen voor ons, voor een plekje. Super toch.

Het is inderdaad hun zoon en hij had een plekje voor ons. We moesten de boot gewoon met een vaart de modderbank in raggen. Natuurlijk konden we niet gelijk goed liggen en moesten we wachten tot het water weer wat hoger was gekomen. Zo konden we de boot steeds wat dichter naar de kade trekken.


We worden ontzettend warm ontvangen door de hele familie, vader, zoon en ook moeders. Hij vertelde dat er vandaag een regatta bezig is. Vandaar dus ook alle mooie bootjes die wij onderweg gezien hebben en de drukte in Maldon. De meeste bootjes komen ook terug en gaan dan 's avonds feest vieren met live muziek. Dat wordt dus nog lekker chaotisch.

Als de boot goed ligt, genieten wij in de kuip nog even na van ons superzeiltochtje. Tegen een uur of vier gaan we het dorpje in. Langs de kade liggen een flink aantal mooie Thames barges en smacks. Deze worden nu voor pleziertochtjes gebruikt. We zien enorm veel bootjes terugkomen wat een geweldig gezicht is, zo slingerend op de geul naar binnen. We feesten even mee en gaan dan het dorpje in voor een leuk restaurantje.

Als we terugkomen, is het feest echt begonnen met een rockband. Ze kunnen goed spelen, maar zingen wel een beetje vals. Wat geweldig om dit even te mogen meemaken.

Wij liggen ondertussen weer helemaal dik in de modder. De boot steigert een beetje waardoor we met het slapen gaan met ons hoofd naar beneden liggen, niet echt ideaal. We swingen in bed nog een paar nummers mee en vallen in slaap.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Ons plan

De trossen zijn los!

Retteketet neemt sabbatical