De mooring
14 september
Het stadje Woodbridge leek gisteravond niet zo gezellig te zijn, maar als we 's morgens het stadje inlopen, is het best leuk. De winkeltjes zijn open. Er lopen mensen te winkelen en de zon schijnt vriendelijk.
Omdat we niet in de haven liggen, hebben we ook niet de luxe van een wc, een douche en wifi. Bij het droogvallen kunnen we geen water pompen. Daarom gaan we naar een lekker warm koffiehuis, waar ze heerlijke koffie hebben, een wc en gratis wifi. Hier kunnen we even op windguru kijken, een bekende site voor zeilers. De voorspelling is een stevig windje met windstoten en regen. Er is een lage drukgebied boven Engeland. Dit kunnen we ook goed zien aan de barometer, die enorm gezakt is tot onder de 1000 hp.
Het plan is om met hoogwater weer terug de rivier af te varen, naar de monding van de rivier. Hier liggen vele moorings waar we gebruik van willen maken. Als het weer het toelaat, zakken we verder af naar het zuiden naar de volgende rivier Orwell. We moeten dan langs een drukke containerhaven: Harwich.
We laten nog een paar buien voorbij gaan en gooien de touwen los om 13.30. Het is fantastisch om te zien hoe de rivier zich met laagwater omtovert tot een kweldergebied. Met geulen en slenken, dikke slip waar allerlei vogels zich voeden. Nu met hoogwater is dat allemaal verdwenen en kun je er weer op varen. Er staat genoeg wind, maar uit de verkeerde richting, daarom gaan we op de motor.
Na een uurtje varen zijn we bij de moorings. Hier willen we vannacht blijven. De wind is te hard geworden om door te varen. Alle boten die hier liggen zijn onbewoond. Het is een soort spookstad op het water. Een mooring oppikken met een pikhaak is een eitje met mooi weer. Wij gaan een mooring oppikken met windstoten van 25 knopen uit het zuidwesten en een stevige ebstroom uit het noorden. Met deze elementen van de natuur is de boot moeilijk te sturen en hebben wij er uiteindelijk 1 uur overgedaan om een mooring op te pikken. En hoe!
De mooring pikten we op aan de laagste kant van de boot, ons zwemplateau, achter op de boot. Een mooring moet eigenlijk naar voren en dat wilden we ook doen, maar de touwen zaten enorm in de knoop en uiteindelijk raakten die vast in het roer. Door de hoeveelheid kracht op de touwen konden we niet anders dan wachten tot de ebstroom eruit is. Hopelijk is de lijn niet in de schroef gekomen.
We gaan in de kuip zitten met een biertje. Het zonnetje schijnt. En we hebben het er nog een keertje over, wat er allemaal fout ging en wat we de volgende keer anders gaan doen. Tegen 18.00 uur krijgen we gelukkig de lijn los en gaat de boot achter de mooring hangen. Nog steeds niet goed, want we hangen er achter met hele lange lijnen. De wind is nog steeds te hard om de lange touw in te halen. De ebstroom is er nog niet helemaal uit en de wind is in kracht toegenomen met windstoten van 34 knopen. We moeten nog even geduld hebben. Een uurtje later lukt het om de lijn goed door de mooring te halen en liggen we eindelijk goed.
De nacht zal wel onstuimig worden, maar dat is nou eenmaal zo op een boot :-)
Het stadje Woodbridge leek gisteravond niet zo gezellig te zijn, maar als we 's morgens het stadje inlopen, is het best leuk. De winkeltjes zijn open. Er lopen mensen te winkelen en de zon schijnt vriendelijk.
Omdat we niet in de haven liggen, hebben we ook niet de luxe van een wc, een douche en wifi. Bij het droogvallen kunnen we geen water pompen. Daarom gaan we naar een lekker warm koffiehuis, waar ze heerlijke koffie hebben, een wc en gratis wifi. Hier kunnen we even op windguru kijken, een bekende site voor zeilers. De voorspelling is een stevig windje met windstoten en regen. Er is een lage drukgebied boven Engeland. Dit kunnen we ook goed zien aan de barometer, die enorm gezakt is tot onder de 1000 hp.
Het plan is om met hoogwater weer terug de rivier af te varen, naar de monding van de rivier. Hier liggen vele moorings waar we gebruik van willen maken. Als het weer het toelaat, zakken we verder af naar het zuiden naar de volgende rivier Orwell. We moeten dan langs een drukke containerhaven: Harwich.
We laten nog een paar buien voorbij gaan en gooien de touwen los om 13.30. Het is fantastisch om te zien hoe de rivier zich met laagwater omtovert tot een kweldergebied. Met geulen en slenken, dikke slip waar allerlei vogels zich voeden. Nu met hoogwater is dat allemaal verdwenen en kun je er weer op varen. Er staat genoeg wind, maar uit de verkeerde richting, daarom gaan we op de motor.
Na een uurtje varen zijn we bij de moorings. Hier willen we vannacht blijven. De wind is te hard geworden om door te varen. Alle boten die hier liggen zijn onbewoond. Het is een soort spookstad op het water. Een mooring oppikken met een pikhaak is een eitje met mooi weer. Wij gaan een mooring oppikken met windstoten van 25 knopen uit het zuidwesten en een stevige ebstroom uit het noorden. Met deze elementen van de natuur is de boot moeilijk te sturen en hebben wij er uiteindelijk 1 uur overgedaan om een mooring op te pikken. En hoe!
De mooring pikten we op aan de laagste kant van de boot, ons zwemplateau, achter op de boot. Een mooring moet eigenlijk naar voren en dat wilden we ook doen, maar de touwen zaten enorm in de knoop en uiteindelijk raakten die vast in het roer. Door de hoeveelheid kracht op de touwen konden we niet anders dan wachten tot de ebstroom eruit is. Hopelijk is de lijn niet in de schroef gekomen.
De nacht zal wel onstuimig worden, maar dat is nou eenmaal zo op een boot :-)
Reacties
Een reactie posten