Wurster Wad

Donderdag 13 september
Voor anker op het Wurster Watt

Ik word wakker van kleine voetstapjes op het dek en geratel op de reling. Op een gegeven moment zie ik een vogeltje over het raam, waaronder wij slapen, hupsen. Ik sta op om te kijken wat er nog meer loos is. En ik zie tot mijn grote verbazing honderden zwaluwen. Overal waar ik kijk. Elke boot is letterlijk versierd met zwaluwen. Ze zitten op de reling, op de touwen in de mast, overal. Soms vliegen ze weer massaal op en versieren ze andere boten. Zouden ze zich verzamelen voor de grote trek naar Z-Afrika? Ze kwetteren de hele tijd door of ze de vliegroute nog met elkaar moeten doornemen. Ik vind het een gezellig geluid en kijk nog even gefascineerd naar deze vogels. Ondertussen neem ik mijn fotocamera mee en loop in de ochtenddauw naar het wad. Vandaag gaan we weer lekker het water op.

Gekwetter op het water

Het tij is wat ongunstiger geworden. Het is laat in de middag hoogwater of heel vroeg. We willen de trossen losgooien, zodra we drijven. Tot die tijd klooien we een beetje aan. We vullen onze watertank en we vullen de 10 liter jerrytanks met drinkwater, Hans kan het niet laten om geen eieren te kopen. Het is heerlijk om eindelijk de zon weer te zien en te voelen. We hebben allebei onze korte broek maar weer aangetrokken. 

Als we het water de haven binnen zien stromen, zijn we binnen een uur los. Als 1 van de eerste boten varen we weg de smalle geul uit naar dieper water. Het geeft een soort vrij gevoel om weer op het water te zijn. Hans heeft dat ook, maar baalt enorm dat we niet kunnen zeilen. Ik ben allang blij dat we weer verder gaan. Ook op de motor.

Naar buiten varen

Ons plan voor vandaag is ankeren op het Wurster Wad. Maar we moeten eerst wel even door de zure appel heen bijten. Stroom en wind hebben we tegen. We volgen de prikkengeul tot aan de Weser en steken dan over. Dan varen we richting de ingang van het Wurster Wad. Afsnijden durven we eigenlijk niet zo goed, omdat je hier enorme hoge zandbanken hebt die wij niet kennen. Om het geluid van de motor even te kunnen vergeten en deze mooie zonnige dag goed af te sluiten, hijsen we voor het laatste stuk de genua. Ook een heerlijk moment als je voelt dat de wind de zeilen vindt.

We willen ankeren in dieper water net achter een zandplaat, waar we beschutting van krijgen. Het blijft een open wad met weinig beschutting. De Noordzee kan hier gewoon naar binnen rollen. Gelukkig is het rustig weer en we ankeren zonder dat we de motor aan doen. We rollen de genua in en laten de boot uitdrijven tegen de wind in. Bij een snelheid van 0 gooit Hans het anker in het water in 7,5 meter diep water. We steken veel ketting, maar de boot gaat er niet aan hangen. We worden een beetje door de stroom van het water en de wind in evenwicht gehouden. Jammer voor ons, want wij krijgen zo geen zon maar wel de wind in de kuip. Geeft niet het borrelen gaat toch wel door, ook in deze barre omstandigheden.

Boekje lezen, borrelen op het Wuster Wad

Hans checkt regelmatig het anker. Na een tijd gaat de boot er toch aan hangen. Binnen wordt gekookt. Er wordt een heerlijke zakje Dhal open gemaakt, Indian Taste. Dit zakje in een halve liter water aan de kook brengen en je krijgt dan een heerlijk linzengerecht met kerriesmaak, Indische stijl. We eten daarbij een salade van courgette, paprika en fetakaas. Niet te moeilijk doen op de boot. Zeelucht geeft eetlust en dan is bijna alles lekker. We doen er ook een romantisch waxinelichtje bij aan. Ik hoop dat we allebei lekker kunnen slapen vannacht op het Wurster Wad.

Effe checken

Morgen gaan we eind van de dag naar Spieka, gat in de dijk. Hans wil daar graag met locals praten over Neuwerk, technische informatie enzo.

LOGBLOG

HW Spieka 16.12 uur,
4.74 meter boven LAT
Na 15 M om 17.15 voor anker in het Padingbutteler Tief in 7 meter diep water,
3.16 uur gevaren, gemiddeld 4.6 M