De trossen zijn los!
Onze Motto: Het vertrouwde loslaten en het nieuwe ontdekken.
Op 17 april hebben wij de deur van ons huis op Schiermonnikoog dicht gedaan en de sleutel ingeleverd. Een maand eerder dit jaar heb ik dat ook gedaan van mijn winkel, Retteketet, die ik bijna 20 jaar heb gehad. Loslaten heet dat. Maar dat is best moeilijk merk ik.
Op 17 april hebben wij de deur van ons huis op Schiermonnikoog dicht gedaan en de sleutel ingeleverd. Een maand eerder dit jaar heb ik dat ook gedaan van mijn winkel, Retteketet, die ik bijna 20 jaar heb gehad. Loslaten heet dat. Maar dat is best moeilijk merk ik.
Inmiddels wonen we nu 4 dagen op de boot. Ons huis, ons plekje, ons vervoer voor de komende tijd. Hoelang is nog niet zeker. Tot het leuk is zeggen we steeds. Ik zelf, geboren en getogen eilander, ben nog nooit langer dan een maand van het eiland geweest. Maar de zee en de heerlijke frisse wind zal mij helpen om elke keer weer een maand bij te boeken.
Wij gaan in dagtochten afzakken naar het zuiden. En vooral Bretagne lijkt ons geweldig. Onze boot is zeer geschikt voor ondiepe kustgebieden. Wij kunnen onze midwaard optrekken tot 63 cm en dan zo de ondieptes opschuiven. Dit deden vooral op ons eigen mooie wad. De dynamiek van eb en vloed, geulen en slenken, verlaten zandplaten tussen zeehonden en de vogels liggen met je boot, is uniek. Ik ben dus ook wel benieuwd of we net zulke unieke gebieden tegenkomen of dat het mooiste in onze eigen achtertuin ligt.
Een afscheidsfeest hebben we niet gegeven. Afscheid nemen van je familie en je beste vrienden is niet echt een feestje. Maar het hoort erbij, LOSLATEN. Uiteindelijk hebben we de hele maand kleine afscheidsfeestjes gehad.
Eind maart zijn we naar de vertrekkers dag geweest die georganiseerd werd door het zeilblad Zeilen. Een zeer gevarieerd gezelschap van alle leeftijden. Je kunt er geen stempel op geven, maar we zullen wel 1 ding gemeen hebben, HET AVONTUUR.
VROEGE VOGELS zei Ingrid tegen ons. Zij zijn net 2 jaar terug van een zeilreis van 5 jaar met hun boot Blabber. Wij zijn de eerste van de hele groep vertrekkers, zo’n 30 boten dit jaar, die zo vroeg op pad gaat. De meeste boten vertrekken in Juli/Augustus. Zij zullen ons uiteindelijk allemaal wel inhalen en zo snel mogelijk naar Kaapverdië willen. Daar beginnen de meeste boten met hun Atlantische oversteek naar bijv. Suriname. Of wij dat ook gaan doen………..?
Een oversteek van 15 tot 20 dagen kun je niet even uitproberen. Als je de trossen los gooit dan moeten de oceaan en de passaat-wind je grote vriend worden. Ik zit nu al te bedenken wat je dan van al die kolen moet maken tijdens zo’n lange tocht. Want dat blijkt een groente te zijn die je lang kunt bewaren. Dat is een zorg die nog ver weg is of niet komt.
Het is vandaag zaterdag 20 april. Eigenlijk hadden we graag op de Noordzee willen zitten met deze uitzonderlijk stabiele oostenwind. Maar tijdens onze tocht van Lelystad naar Amsterdam deed de motor net voor de brug raar. Gelukkig konden wij een sleepje krijgen en hebben ze ons meegenomen naar Amsterdam Marina. De volgende dag heeft Hans de motor weer aan de praat gekregen. Maar we tasten nog een beetje in het duister waarom het gebeurde.
Tenslotte is vanmorgen een man gekomen om onze gasinstallatie te keuren. Dit moet ook voor de verzekering. Iets wat wij waren vergeten. Maar dat kan ook niet anders. Na een eindeloze voorbereiding is je hoofd als een zeef. De slapeloze nachten en de wallen onder je ogen geven dat ook aan. Vertrekken is stress!! De actiepunten op ons A4tje werden steeds langer in plaats van korter. Uiteindelijk gewoon maar gaan is de beste remedie.
Amsterdam-Noord is leuk. Het is een opkomende en bruisende buurt die mikt op creatieve mensen en bedrijven. Dit is goed te zien als je een rondje loopt. Moderne gebouwen staan tussen oude. Er worden veel festivals georganiseerd en je kunt overal aan het IJ eten in leuke hippe eetbarretjes met in het weekend muziek.
Wij gaan in dagtochten afzakken naar het zuiden. En vooral Bretagne lijkt ons geweldig. Onze boot is zeer geschikt voor ondiepe kustgebieden. Wij kunnen onze midwaard optrekken tot 63 cm en dan zo de ondieptes opschuiven. Dit deden vooral op ons eigen mooie wad. De dynamiek van eb en vloed, geulen en slenken, verlaten zandplaten tussen zeehonden en de vogels liggen met je boot, is uniek. Ik ben dus ook wel benieuwd of we net zulke unieke gebieden tegenkomen of dat het mooiste in onze eigen achtertuin ligt.
Een afscheidsfeest hebben we niet gegeven. Afscheid nemen van je familie en je beste vrienden is niet echt een feestje. Maar het hoort erbij, LOSLATEN. Uiteindelijk hebben we de hele maand kleine afscheidsfeestjes gehad.
Eind maart zijn we naar de vertrekkers dag geweest die georganiseerd werd door het zeilblad Zeilen. Een zeer gevarieerd gezelschap van alle leeftijden. Je kunt er geen stempel op geven, maar we zullen wel 1 ding gemeen hebben, HET AVONTUUR.
 |
| Wij staan in het zeilblad Zeilen, mei editie |
VROEGE VOGELS zei Ingrid tegen ons. Zij zijn net 2 jaar terug van een zeilreis van 5 jaar met hun boot Blabber. Wij zijn de eerste van de hele groep vertrekkers, zo’n 30 boten dit jaar, die zo vroeg op pad gaat. De meeste boten vertrekken in Juli/Augustus. Zij zullen ons uiteindelijk allemaal wel inhalen en zo snel mogelijk naar Kaapverdië willen. Daar beginnen de meeste boten met hun Atlantische oversteek naar bijv. Suriname. Of wij dat ook gaan doen………..?
Een oversteek van 15 tot 20 dagen kun je niet even uitproberen. Als je de trossen los gooit dan moeten de oceaan en de passaat-wind je grote vriend worden. Ik zit nu al te bedenken wat je dan van al die kolen moet maken tijdens zo’n lange tocht. Want dat blijkt een groente te zijn die je lang kunt bewaren. Dat is een zorg die nog ver weg is of niet komt.
Het is vandaag zaterdag 20 april. Eigenlijk hadden we graag op de Noordzee willen zitten met deze uitzonderlijk stabiele oostenwind. Maar tijdens onze tocht van Lelystad naar Amsterdam deed de motor net voor de brug raar. Gelukkig konden wij een sleepje krijgen en hebben ze ons meegenomen naar Amsterdam Marina. De volgende dag heeft Hans de motor weer aan de praat gekregen. Maar we tasten nog een beetje in het duister waarom het gebeurde.
 |
| Pech bij Schellingwouderbrug. Meer zien! |
Tenslotte is vanmorgen een man gekomen om onze gasinstallatie te keuren. Dit moet ook voor de verzekering. Iets wat wij waren vergeten. Maar dat kan ook niet anders. Na een eindeloze voorbereiding is je hoofd als een zeef. De slapeloze nachten en de wallen onder je ogen geven dat ook aan. Vertrekken is stress!! De actiepunten op ons A4tje werden steeds langer in plaats van korter. Uiteindelijk gewoon maar gaan is de beste remedie.
 |
| Gaskeuring door JWS Edam |
Amsterdam-Noord is leuk. Het is een opkomende en bruisende buurt die mikt op creatieve mensen en bedrijven. Dit is goed te zien als je een rondje loopt. Moderne gebouwen staan tussen oude. Er worden veel festivals georganiseerd en je kunt overal aan het IJ eten in leuke hippe eetbarretjes met in het weekend muziek.
 |
| Amsterdam-Noord |
Hoi leuk stukje beetje jammer Dat de motor het niet deed .hopelijk heeft Hans het euvel gevonden jullie treffen het met mooie weer .goeie vaart sámen gr Jan en Martje
BeantwoordenVerwijderenJullie gaan als een speer! Gunstige wind.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier, houd er rekening mee 2 jaar duurt meestal 5 jaar! Enjoy
BeantwoordenVerwijderenAuwert en Alida