Thuishaven

Maandag 3 september

Schiermonnikoog

We hebben vannacht geslapen op onze eigen boot in onze eigen thuishaven, Schiermonnikoog. Misschien wel 1 van de mooiste jachthavens, tot nu toe. Je merkt al goed dat het vaarseizoen bijna voorbij is. De jachthaven ligt er rustig bij. Alle steigers gevuld, maar niet gestapeld. De meeste zijn motorboten. De grijze golf, zo gezegd. Waarschijnlijk hadden deze motorbootmensen vroeger ook een zeilboot. Maar als je ouder wordt, is een motorboot toch wat comfortabeler. Als wij niet meer kunnen zeilen, gaan we een camper kopen. Dan gaan we onze zeiltochten van een andere kant bezoeken.

Ons doel van deze vakantie is Neuwerk, een Duits waddeneiland. Gelegen tussen de monding van de Elbe en de Weser voor de kust van Cuxhaven. Het is een klein eilandje van maar 3 vierkante meter. We zijn er langs gevaren toen we terug kwamen uit Denemarken. Of we het gaan halen weten we natuurlijk niet. Ik heb een doel nodig. Hans een stuk minder, die ziet doelen in bijna alles, zoals genieten. 

We kunnen pas vanmiddag vertrekken. Het is om 17.00 hoogwater. Natuurlijk proberen we eerder te gaan. Het lijkt ons leuk om onder Schiermonnikoog door te varen naar de Balg. Dat hebben wij nog nooit eerder gedaan, omdat het best ondiep is. En je kunt dit alleen doen met rustig weer. Volgens de weergoden komen er rustige dagen aan met N/O wind. We hebben een printje van de Wadvaarders waar de coördinaten opstaan. De route is dus niet betond. Vakantie vieren in eigen haven is best grappig. Heb net foto's gemaakt, even de toerist uitgehangen. 

Wachten op hoogwater

We varen na drieën de jachthaven van Schier uit. Het plan om onder Schier door te varen, gaan we doen. Bij de Scheidingston van de geul gaan wij oostwaarts naar de nieuwe steiger. Inmiddels hebben we het grootzeil gehesen. 

Voorbij de nieuwe steiger zijn er geen boeien meer en koersen we op de waypoints van de wadvaarders, die Hans heeft ingevoerd op onze plotter. Na een tijdje komt er een garnalenvisser aan. Deze boot laten we passeren. Hij laat enorme sporen achter door zijn netten. Deze kunnen wij mooi gebruiken om dezelfde koers te varen als hij. Deze boten kennen hier de weg als geen ander. Tot onze grote verbazing is het enorm diep. Geen enkel probleem om over de ondieptes te komen. De waterstand op het tijdstip van Hoog Water was ongeveer 100 cm bij NAP. We hebben zelfs de bodem niet geraakt. We schatten de minste diepte op 120 cm.

Achter de garnalenboot aan

Bij de Eilanderbalg was het nog best even lastig om een goed plekje te vinden. Het is er enorm diep en langs de rand van het strand gaat het steil naar beneden, 6 meter zeker. Uiteindelijk vinden we een mooi ankerplekje aan de wadzijde in de ronding van de geul vlak bij het eiland. We zien de laatste duinen van het eiland en het baken van de Willemsduin. De vogels zijn al bezig met eten zoeken op de zandplaten. Morgenvroeg loopt het water weer weg en kunnen we lekker lopen op ons eigen eiland.

Droogvallen bij de Eilanderbalg