Kok is kapitein
We zijn hier nu alweer twee maanden. En dan te bedenken dat ik na drie dagen al weer weg wilde. Ik mis de frisse zeewind nog steeds. We hebben besloten binnenkort samen met schipper T. op zijn boot, een Beneteau van 15 meter, terug naar Nederland te varen. We kunnen natuurlijk ook terugvliegen, maar eigenlijk vinden we terugzeilen beter bij ons passen. We verwachten half mei te vertrekken. Het zal een bijzonder en leerzaam avontuur worden.
 |
| Overzicht zeilplan |
Dit is ons zeilplan: We varen eerst de Suriname-rivier af, de oceaan op. Daarna koersen we een week lang naar het noorden, van de kust af en met de passaatwind van opzij. Daarna kunnen we hopelijk naar het noordoosten afbuigen, richting de Azoren. We proberen zoveel mogelijk om het Azoren-hogedrukgebied heen te varen. Waarschijnlijk moeten we het laatste stuk naar de haven van Horta op Faial motoren. Zoals de zaken er nu voor staan, mogen we daar alleen ankeren en onze voorraden aanvullen. Vervolgens varen we met een boog op Fallmouth af en dan door het kanaal naar Nederland. Een niet te onderschatten tocht van ruim 4600 mijl. We denken eind juni in Nederland aan te komen, haven onbekend.
En er komt een vierde bemanningslid mee aan boord! Ze heet Happy, is witharig met bruine vlekken rond haar ogen. Ze heeft vier poten, een kwispelend staartje en twee verschillende ogen: een blauwe en een bruine. Het is een pup van zeven weken oud. Ze komt uit een nest van vijf puppy’s, hier gevonden in het resort onder een huis. De moeder is een straathond, ik heb haar Brownie genoemd. Haar vacht is mooi goudbruin van kleur, als het zand van een strand. Ze heeft aandoenlijke bruine ogen en langzaam win ik haar vertrouwen. Met de pup gaan we naar een dierenarts voor wat noodzakelijke prikken, zodat ze gezond mee naar Nederland kan.
 |
| Moeder met kind in een iets te kleine bak |
Geleidelijk aan zijn we ons proviand aan het aanvullen, zodat het niet lijkt alsof we aan het hamsteren zijn, zoals in Nederland met pakken wc-papier. Ik ben druk bezig geweest met een weekmenu; ik heb verschillende Surinaamse groenten ingekocht en daarmee een aantal gerechten gemaakt. Schipper T zegt: "De kok is kapitein aan boord”. Om maar aan te geven hoe belangrijk goed eten onderweg is. Het is inspannend werk, omdat de temperatuur tijdens het koken snel oploopt tot 35 graden. Bij elke actie voel ik het zweet vanaf mijn kruin langs mijn boezem naar beneden gutsen. Dan maar weer een verfrissende duik in de Suriname-rivier. Af en toe gil ik hard als ik een stokje of blaadje langs mijn benen voel. “Piranha”, gil ik dan hard. Waarop niemand reageert.
Corona heeft me geleerd geduld te hebben. Dit komt goed van pas bij het wachten op ons vertrek en het vogelspotten dat ik ontdekt heb. Elke dag trek ik erop uit om de mooiste vogels te fotograferen. Het geeft me enorm veel rust en ik ben even weg van de boot en de coronacrisis. Soms zit ik uren op een boomstronk te turen tot ik voorzichtig mijn fotocamera pak om een mooi shot te maken. Meestal ben ik te laat en is de vogel alweer gevlogen. Bloemen zijn een stuk makkelijker; die vliegen niet weg. Ik heb geluk, want er gaat vannacht een bloem bloeien, De Koningin van de Nacht. Als je deze bijzondere gebeurtenis hebt waargenomen, mag je een wens doen. En die heb ik inmiddels gedaan!
Precies een jaar geleden (17 april) zijn we op mijn verjaardag uit Lelystad vertrokken. Nu vier ik mijn feestje in Suriname. Een verjaardag die ik niet snel zal vergeten. De mannen hebben de salon versierd en een superheerlijke taart laten maken. Samen met het personeel hebben we die opgegeten. Ik ben benieuwd waar ik mijn volgende verjaardag vier. Want we hopen in december terug naar Suriname te gaan om onze zeilreis te vervolgen. Het zal waarschijnlijk anders zijn dan voor corona, maar niemand weet hoe anders. We hebben geduld en wachten het af.
Het zal raar zijn om tijdelijk weer terug te zijn op het eiland. Dit hadden wij niet kunnen bedenken. Maar we hebben tijdens onze reis geleerd flexibel te zijn en onze koers aan de situatie aan te passen.
 |
| De zeilboot waarmee we terug naar Nederland zeilen |
Reacties
Een reactie posten