Yerseke

Vrijdag 17 september

Nog even snel een boodschap doen en koffie drinken in het stadje. Om 12.00 uur gaat de Zeelandbrug open, die brug moeten we niet missen. Het is weer even gezellig en dat al om 9.00 uur ’s morgens. De winkeltjes gaan langzaam open. Mensen kletsen wat met elkaar, vegen de boel even aan en groeten, zelfs naar ons (toeristen). Ze hebben hier een slagertje, een kaasboer en een bakkertje waar wij ons broodje kopen. Ik zou tonnetje rond worden als ik hier zou gaan wonen. Zo gezellig en lekker allemaal.

Zeilen over de Oosterschelde

De Zeelandbrug gaat open

Cafeetjes die voor 10 uur open gaan voor een lekker bakje koffie, hier niet. Hier komen ze lekker laat op gang. Wij gaan naar de HEMA. Hier kun je voor 2,00 ontbijten. De ontdekking van onze zeiltrip. Voor 2,00 euro krijgt Hans een cappuccino, een croissant en een broodje met ei en beleg. En dat doet bijna heel Zierikzee.

Tegen 11.45 dobberen we voor de Zeelandbrug met nog 10 andere zeilboten. Iedereen is zenuwachtig aan het ronddraaien als een boze stier, die door het hek wil losbreken. Onze kant mag eerst door de brug. En zo is iedereen uitgebroken en kunnen de zeilen gehesen worden. Wij gaan naar Yerseke. Het is een superdag om te zeilen. De zon is vandaag een beetje weg, maar er staat een lekker stevig windje uit het Zuiden. We kruisen met 18/23 knopen wind met een rif in het grootzeil naar Yerseke. 

Tegen 15.00 komen we aan in Yerseke haven. Wie Yerseke zegt, zegt mossels en oesters. En dat kun je merken in bijna alles. Alle borden aan de kant van de weg staat wel een menu op met mossels of oesters. Als je de haven uitloopt kom je oesters en mosselteelt tegen. Je ziet grote bassins waarin ze gekweekt worden. Je ruikt ze jammer genoeg ook.

 

Hier kweken ze oesters

Yerseke is een heel ander stadje dan Zierikzee. Het is hier veel ruiger, eenvoudiger, niet zo sfeervol. Ik zou bijna zeggen, meer Belgisch. Over Belgen gesproken, die komen hier graag wat schelpen eten. Wij zaten naast een echtpaar uit Duinkerk. Zij gingen even 140 kilometer omrijden om hier oesters te eten.

Wij kunnen in een dagtocht naar Antwerpen zeilen. Vanaf onze boot zien we de industrie van Antwerpen.

Hans had zich al vanaf Schiermonnikoog verheugt op een restaurant De Schelde dat al 3 generaties bestaat. De buitenkant was lekker geel geverfd en het had tientallen borden aan de gevel hangen. Toch maar reserveren, want het is weekend. Toen wij om 19.00 naar binnen liepen zaten er wat locals aan de bar sterke verhalen te vertellen. Verder was de grote ruimte helemaal leeg. Wij gingen in een hoekje zitten, achterin. De grote ruimte was aangekleed met verschillende schilderijen en foto's aan de muur. Ook de generatie hiervoor hingen er. Zijn opa en oma, ouders en de baas zelf met zijn Thaise gezin. De nieuwe generatie is dus al geboren.

Ik hoop dat ze het gaan redden. Want de nieuwe generatie restaurants zaten wel vol. Wij vonden het een hele belevenis om daar te mogen zitten.

Restaurant de Schelde