Terug naar Texel

23/24/25 september

We zouden naar de rivier de Ore gaan, maar toen Hans de weersberichten ging bekijken kwamen we tot de conclusie dat we misschien wel de oversteek moeten gaan maken. Er komen nu een paar rustige dagen aan met westenwind. In het weekend komt er een hoge drukgebied aan en gaat de wind draaien naar het oosten. Oostenwind moeten we niet hebben en daarom is de beslissing genomen: we gaan op 24 september de oversteek maken vanaf Southwold.

Het wordt dus niet naar de rivier de Ore, maar we gaan naar Southwold. Dit scheelt ons morgen weer 3 uur zeilen. Het is een pittige tocht van bijna 8 uur, maar het is een mooie dag met een mooie wind uit het zuid/westen. We komen laat aan, maar Hans heeft de haven gebeld dat we eraan komen. Er is een plekje vrij voor de pub. Door de stevige stroom in de rivier en de onhandige steigerpalen duurt het even voor we de boot goed vast hebben gelegd. We zijn eigenlijk best wel moe, maar een biertje in de pub zit er toch nog in.

De volgende dag, de dag van de grote overtocht, doen we lekker rustig aan. We gaan vandaag om 15.00 uur weg en komen dan 24 uur later op Texel aan. Ik moet er nog even niet aan denken. We besluiten om een stevige lunch te doen, in een local restaurantje met verse vis. Deze vis wordt door de vissers van Southwold zelf gevangen, verser kan het niet. Het is goed en simpel eten. Ons buikje is goed gevuld, klaar voor de overtocht. Hans heeft er zin in, ik iets minder.


Zoals gepland, maken we de touwen los om 15.15 en gaan we de grote wijde Noordzee weer op . De wind komt, zoals voorspeld, uit het westen. Op zich een mooie wind om naar Nederland te zeilen, maar liever zouden wij een halve wind willen. We hijsen het grootzeil en de fok. Na verloop van tijd halen we de fok weer weg, omdat deze alleen maar klappert. De wind komt te veel van achteren.

Southwold

We zetten de stuurautomaat erop. Dit geeft ons wat meer rust en bewegingsruimte. Maar helaas na twee uur zeilen begeeft het pinnetje op de helmstok het, waaraan de stuurautomaat is bevestigd. Dit is heel jammer, want dit betekent dat we nu zelf de hele tijd achter het roer moeten staan. Ik zit al aan mijn Primatourtje en de sufheid slaat al snel toe. Hans heeft de hele tijd achter het roer gestaan, ik af en toe. Het is zwaar om het roer te houden in de golven. Soms is het net of mijn armen uit mijn lichaam wordt getrokken.

Ik slaap in de kuip buiten en heb 4 lagen kleding aan en wat dekens om me heen. Er waren twee golven die zo hoog waren dat Hans dacht dat ze zo de kuip in zouden rollen. Ik rolde met de golf mee en viel van de bank, gelukkig waren we aangelijnd. Binnen slapen is niet echt aan mij besteed, terwijl we wel de loodskooi hadden klaar gemaakt.

Tijdens de overtocht hadden we tot een uur of vier 's nachts een mooie, bijna volle maan die een lichtbaan over het water gaf. We konden hierdoor toch nog aardig wat zien. Maar toen de maan weg was, was het een en al duisternis. Een groot zwart gat waar je inkijkt. Het duurde tot een uur of 6 in de morgen dat we een heel klein licht streepje zagen aan de horizon. Tegen 7 uur kwam de zon erbij en na een koude lange nacht warmt ze ons snel op. Nu moeten we nog 8 uur door zeilen voor we in Texel zijn.

Zoals gepland, komen we inderdaad 24 uur later in Texel aan. Moe maar ontzettend trots op onszelf, vallen we in ons bedje in slaap. We hebben
allebei spierpijn en net geen blaren op de handen.

Terug op Texel, 25 september

We blijven 2 nachten in de haven van Oudeschild op Texel. Op zaterdag fietsen we het eiland rond, onder andere langs de vuurtoren van Eierland. Vanaf zondag kachelen we terug naar Schiermonnikoog. We zijn volgens planning woensdag weer in onze eigen thuishaven en donderdag sta ik weer in de winkel of er niets is gebeurd. Wel met hele mooie herinneringen!

Reacties

  1. Hoi schipper&scheepsmaat, het was ons een bijzonder voorrecht op afstand met jullie mee te reizen. Vanwege het avontuur, de UK-kust die we goed kennen en onze betrokkenheid bij de uitbater(s) van Retteketet. Tweemaal de "grote oversteek" vonden we tamelijk spannend. Toen vorige week de wind bijna draaide dacht ik: "Ze gooien vast en zeker NU de trossen los". En aldus geschiedde. Mooi dat jullie weer heelhuids in het vaderland zijn. En inderdaad: over een paar dagen "business as usual." Sterkte bij het acclimatiseren. Hartelijke groeten uit Ermelo (aan het zoete water). L&N

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ons plan

De trossen zijn los!

Retteketet neemt sabbatical