Een plons in de eider
11 Juni
We hebben heerlijk geslapen, helemaal alleen met ons bootje in een zijtak van de Eider. Ik kom op een gigantisch goed plan om vanmorgen lekker een plons in de Eider te nemen. Ik moest er de hele ochtend over nadenken in bed, of ik het wel zou durven. Oke ik ga het doen, gelijk even de boel wassen.
De plons was koud, maar super verkwikkend. Ik moedig Hans ook aan om het te doen, je voelt je daarna echt goed wakker. Hans gaat ook voor de plons. Na deze inspanning gaan we een ontbijtje maken en halen even later het anker omhoog om door de sluis te gaan van Lexfahre. Als je in de sluis ligt en je bent druk met je boot bezig om die zo goed mogelijk vast te leggen moet je ook nog je boot uit klauteren om sluisgeld te betalen. Eerst hadden we dat helemaal niet door, tot uiteindelijk de sluismeester heel hard riep, zahlen!!!!
De Binner Eider is inmiddels vrij van getijden. Het is niet meer zo breed en het water stroomt traag. Aan de oever staan mooie grote bomen. Het is net of je door een bos vaart. Bij de volgende en laatste sluis van de Binnen Eider kopen we gelijk een kaart voor de grote sluis van Holtenau.
Als we even doorvaren zien we de afslag naar het Noord-Oostzeekanaal met voor ons een stoplicht. Hij geeft 2 rode lichten aan en 1 groene, we hebben geen idee wat we moeten doen, maar als een ander bootje ons zo voorbij vaart, gaan wij er achteraan. Er komt gelijk een knoepert van een vrachtschip ons te gemoet varen. Wat zijn we dan klein.
De knipperende stoplichten zijn verwarrend en niemand houdt zich eraan, behalve als ze alle 3 rood zijn, dan moet je zien dat je een wijkplaats vindt achter dukdalven.
Het valt mee met de grote boten en wij gaan 13 kilometer voor de grote sluis in een zijtak van het kanaal ankeren. Er liggen meer boten en bijna iedereen ligt buiten de aangegeven plek. Wij dus ook. S' morgens kreeg iedereen een standje van de waterpolitie, meer dan dat gelukkig niet.
We hebben heerlijk geslapen, helemaal alleen met ons bootje in een zijtak van de Eider. Ik kom op een gigantisch goed plan om vanmorgen lekker een plons in de Eider te nemen. Ik moest er de hele ochtend over nadenken in bed, of ik het wel zou durven. Oke ik ga het doen, gelijk even de boel wassen.
De plons was koud, maar super verkwikkend. Ik moedig Hans ook aan om het te doen, je voelt je daarna echt goed wakker. Hans gaat ook voor de plons. Na deze inspanning gaan we een ontbijtje maken en halen even later het anker omhoog om door de sluis te gaan van Lexfahre. Als je in de sluis ligt en je bent druk met je boot bezig om die zo goed mogelijk vast te leggen moet je ook nog je boot uit klauteren om sluisgeld te betalen. Eerst hadden we dat helemaal niet door, tot uiteindelijk de sluismeester heel hard riep, zahlen!!!!
De Binner Eider is inmiddels vrij van getijden. Het is niet meer zo breed en het water stroomt traag. Aan de oever staan mooie grote bomen. Het is net of je door een bos vaart. Bij de volgende en laatste sluis van de Binnen Eider kopen we gelijk een kaart voor de grote sluis van Holtenau.
Als we even doorvaren zien we de afslag naar het Noord-Oostzeekanaal met voor ons een stoplicht. Hij geeft 2 rode lichten aan en 1 groene, we hebben geen idee wat we moeten doen, maar als een ander bootje ons zo voorbij vaart, gaan wij er achteraan. Er komt gelijk een knoepert van een vrachtschip ons te gemoet varen. Wat zijn we dan klein.
De knipperende stoplichten zijn verwarrend en niemand houdt zich eraan, behalve als ze alle 3 rood zijn, dan moet je zien dat je een wijkplaats vindt achter dukdalven.
Het valt mee met de grote boten en wij gaan 13 kilometer voor de grote sluis in een zijtak van het kanaal ankeren. Er liggen meer boten en bijna iedereen ligt buiten de aangegeven plek. Wij dus ook. S' morgens kreeg iedereen een standje van de waterpolitie, meer dan dat gelukkig niet.
Reacties
Een reactie posten