Pechdag in Tonning

9 Juni

Als we de volgende ochtend op tijd willen vertrekken, en alles klaar staat voor vertrek, start de motor niet. We kijken elkaar aan en proberen het nog een paar keer. Het gaat echt niet werken en we trekken onze zeilkleding weer uit. Wat nu?

Hans gaat naar de havenmeester, een zeer aardige man, die gelijk een monteur belt. Deze beste meneer komt zo snel mogelijk na een klus wat hij eerst moet afmaken. Elke auto die we voorbij zien rijden, hopen we dat het de monteur is. Tegen elven komt tie dan eindelijk en het is een stevige meneer met versleten knieen, zo blijkt bij elke beweging die hij moet maken om in de boot te komen.

Het gedeelte waar de motor zit is erg klein en nauw. Ook hier horen we regelmatig gekreun en gesteun.Hij komt tot de conclusie dat het niet de motor is maar dat het een elektrisch probleem en dan moeten we bij zijn collega zijn, Axel. Bij het weggaan laat deze beste meneer een kaartje achter en we lezen op zijn visitekaartje dat hij eigenlijk tuinman is.

Het is duidelijk dat we vandaag niet meer uit Tonning weggaan en we nemen nog maar een extra rustdag. Ik heb de hele dag geslapen. Laat in de middag gaan we een ommetje lopen en eindigen we op een terras met uitzicht op de ingang van haven. Er komen zeilbootjes binnenvaren en we zien, vanaf ons terras, dat ze naast ons gaan liggen. Er komt zelfs een Crabber binnen varen ook deze gaat vlak naast ons liggen.

Als we terug naar ons bootje lopen liggen we 2 dik, leuk voor de havenmeester. Deze meneer komt altijd rond 19.00 zijn ronde langs de bootjes doen. Hij is verbaast dat we er nog liggen en vraagt aan ons hoe het ervoor staat. We zeggen hem dat de electricien de volgende morgen komt. Hij hoopt dat we morgen verder kunnen, zo niet, krijgen we een boekje van de omgeving. Wij zeggen dat we het hier leuk vinden, maar hopen toch morgen weg te zijn. Opnieuw wenst hij ons een goede vaart en loopt verder. Een tip voor wifi, eten bij het restaurantje recht tegenover ons. En dat gaan we doen.

Even later zitten we in het resaurantje met wifi. We vragen natuurlijk eerst of ze het hebben, en ja, dat wordt bevestigd. We lopen een eetzaal binnen wat er zeer ongezellig uitziet. We gaan zitten en installeren ons met de computers. Als we besteld hebben tikken we erop los. Snel werk ik aan mijn blog. Als de verhalen erop staan valt mijn ipad uit.

Na een dag niks doen gaan we toch lekker vroeg slapen. En hopen dat we de volgende dag weg kunnen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ons plan

De trossen zijn los!

Retteketet neemt sabbatical