Het weer

Guernsey - Ile de Brehat - Paimpol 

“Wakker worden", zeg ik tegen Hans, "jeetje, het is al half tien!" Zonnestralen schijnen heerlijk de Zeevalk binnen. Gisteravond rond 21.00 uur hingen we - na een heerlijke zeildag van negen uur vanaf Guernsey - eindelijk aan onze mooring bij het eilandje Ile de Bréhat. En daar moeten we even van bijkomen. De vloed komt op en de Zeevalk schommelt in de baai La Chambre heen en weer. We besluiten daarom pas later - wanneer we in de haven van Paimpol liggen - te ontbijten.

Ile de Brehat 

We varen tussen allerlei kardinale boeien door en zien overal rotspuntjes uit het water steken. Vlak voor Paimpol moeten we door een sluis. We sluiten achteraan in de rij aan en kruipen de sluis in. Het is vol en we leggen de Zeevalk langszij bij een Engelse zeilboot. De kleine Franse motorbootjes liggen kriskras door elkaar. Een duidelijk geval van 'met de Franse slag'! Gaat ook meestal goed. Zodra we in de haven liggen, loopt Hans naar de bakker om broodjes te halen. Hij komt terug met stokbrood, croissantjes en chocoladebroodjes. We hebben grote trek, omdat we het avondeten hebben overgeslagen. Als we ons buikje rond gegeten hebben, gaan we op zoek naar een leuke wandeling, want waarschijnlijk krijgen we morgen regen en harde wind. Tenminste, dat zijn de huidige weersvoorspellingen. 

We lopen langs het water met laagwater

De geul naar de sluis is bijna droog

We nemen een kustpad naar L' Arcouest. Het is eigenlijk dezelfde route die we vanmorgen met de Zeevalk gevaren hebben, maar dit keer over land. Het wordt al eb en we zien grote delen droogvallen. Nog meer rotsen komen tevoorschijn. Een prachtig gezicht! Na twee uur wandelen komen we op ons eindpunt aan en nemen we de bus naar Paimpol, een ritje van 15 minuten. Inmiddels is het laagwater en kijken we nog even naar de geul die naar de sluis leidt. Bijna geen water meer over. 

Paimpol hoort bij het Franse departement Côtes d'Armor. Het heeft een rijke geschiedenis die nauw verbonden is met de zee. Honderden jaren lang visten de inwoners van Paimpol op kabeljauw, eerst langs de kust van Newfoundland en daarna rond IJsland. Aan boord van deze schepen voeren de vissers voor een periode van zes maanden naar de kusten van IJsland. 

Paimpol

Zelfs vandaag de dag blijft de stad, die bekend staat als de Stad van de IJslanders, verbonden met de zee. We zien namen als: Le Terra-Neuvas en L'Isliandais op de gevels staan. De mooie vakwerkhuizen van een halve eeuw oud en de statige huizen van reders zijn goed bewaard gebleven. Je kunt hier heerlijk dwalen door straatjes en steegjes. En dat doe ik het liefst met mijn camera. De haven wordt nu vooral gebruikt door recreanten zoals wij. Het is een mooie haven - midden in de stad - waar je heel veilig achter een sluisdeur ligt. Er zijn heel veel restaurantjes rond de haven en het kost ons moeite om niet elke keer uit eten te gaan. Rond 11.00 uur zitten de eerste mensen al op terras - uiteraard met een glas wijn - en dat gaat zo de hele middag door. Rond 17.00 uur drinken we een biertje met 'cacahuetes' (een bakje nootjes) in een leuk caféetje, bar Le Falaise, waar we tussen de locals zitten. Dat blijft toch het leukst.

Bar Le Falaise

"Wat doet het weer vandaag?", vraag ik Hans. Een vraag die ik elke dag wel stel. Hans kijkt op Windy en ziet een lagedrukgebied bij Noord-Ierland. Wanneer we verder kijken, is het een komen en gaan van lagedrukgebieden. "Het blijft wisselvallig", antwoordt Hans. Ook in Nederland. We liggen al een paar dagen met de Zeevalk in Paimpol en er komt steeds weer een dag bij. Vanaf het moment dat we vertrokken zijn, hebben we een paar mooie zonnige dagen gehad. Verder veel harde wind, lage temperaturen en regenbuien. Toch lukt het ons elke keer weer een mooie wandeling of fietstocht te maken. De korte broek gaat aan en de regenjassen gaan natuurlijk mee in de rugzak.