De Somme Baie
Nieuw water
Boulogne Sur Mer - De Somme Baie
Vlak voor hoogwater varen we de Somme Baie op. Op aanraden van de haven van Saint Valery Sur Somme willen we aanleggen, wanneer de stroom er bijna uit is. We slingeren door de baai. Soms is het moeilijk te zien hoe we moeten varen, maar we houden ons keurig aan de groene en rode tonnen. De Franse bootjes daarentegen zijn sportief en kruisen buiten de geul. Het is weekend, dus lekker druk op het water. Na twee uur komen we dan eindelijk in Saint Valery Sur Mer aan. Ik zie het bij aankomst gelijk; dit plaatsje is prachtig! De kade met de groene bomen, prachtige villa’s en gekleurde vissershuisjes trekken gelijk m'n aandacht.
Saint Valery Sur Somme ligt aan de rivier de Somme. De rivier mondt uiteindelijk in het kanaal uit. Het is een stadje met veel historie. Hans leest alle bordjes over de geschiedenis en ik maak foto’s. Op zo’n grijze dag als vandaag maken de gekleurde gevels en de smalle steegjes met bloemen het sombere weer helemaal goed. Het is een schilderachtig dorp en ik kan niet stoppen met fotograferen. We lopen naar boven en komen in het oude middeleeuwse gedeelte uit. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over de Somme-baai.
We zijn met hoogwater aangekomen en kunnen bijna niet wachten tot laagwater. Want dan wordt de baai één grote zandplaat met prielen, slikken en stukjes kwelder. Je kunt zeehonden zien liggen, een populatie van 400 stuks. Een toeristische magneet. Je kunt met een gids naar het plaatsje Crotoy oversteken. Zonder gids wordt sterk afgeraden, want elk jaar worden er mensen vermist die verrast werden door het opkomende water. Het is een dynamisch gebied met prachtige kleuren die in elkaar overvloeien en we genieten van deze levende aquarellen.
Nu het water weg is, willen we het natuurlijk ook zien opkomen. Dat blijkt ook heel bijzonder te zijn. We pakken de fiets en gaan naar Pointe Hourdel aan het begin van de Somme-baai. Een kaap waar ook een vuurtoren staat. We hebben gelezen dat hier een vloedgolf te zien is, omdat bij opkomend water, het water vanuit het kanaal de plaat over stroomt. We lopen over het strand en hebben de hoop eigenlijk al opgegeven. Maar tot onze grote verbazing horen we plotseling iets. We kijken om en zien een golf aankomen, best snel ook! Ik ren vooruit om het te kunnen filmen. "Dus toch!", zegt Hans. Misschien niet zo spectaculair als we hadden gelezen, maar toch! Zo'n golf zal je maar verrassen midden op de plaat. We moeten er niet aan denken...
De haven bevalt ons goed. We liggen heel rustig op de rivier. Het centrum is vlakbij en Hans haalt elke morgen een stokbroodje, net als vele andere locals uit het dorp. En als je nog wat spulletjes wilt kopen voor de boot, dan ligt Uship recht tegenover de haven, terwijl de supermarkt maar 10 minuten fietsen is. We zijn de enige passant. Verder liggen er veel verwaarloosde bootjes. Hier en daar wordt er weer een schoongepoetst voor het nieuwe seizoen. We liggen hier bijna één week. Dat is eigenlijk niet de bedoeling, maar we wachten op goede wind om naar Fécamp te zeilen.
Ondertussen vermaken we ons - tussen de buien door - prima. We maken een uitstapje naar Crotoy, een plaatsje aan de andere kant van de baai. We zouden er met laag water heen kunnen lopen, maar besluiten de fiets te pakken. Het regent pijpenstelen, maar we hebben goede moed en gaan ervan uit, dat de regen wel een keer zal stoppen. Dus niet! Na 16 kilometer fietsen komen we zeiknat aan en vinden we een leuk hotelletje met uitzicht over de baai. We bestellen koffie en kijken naar buiten; het is grijs en nat. Langzaam vult het hotel zich met Fransen, lunchtijd! Ik stel voor ook maar te gaan lunchen. Wat moet je anders? We worden naar het restaurantgedeelte begeleid, waar alle tafels sjiek zijn gedekt. We moeten om onszelf lachen en bestellen eten en witte wijn. Drie uur later staan we in onze natte regenpakken weer buiten. We fietsen naar het stationnetje en nemen de oude stoomtrein terug naar Saint Valery. Zonder foto’s van Crotoy, maar met een goed gevulde buik!
Vlak voor hoogwater varen we de Somme Baie op. Op aanraden van de haven van Saint Valery Sur Somme willen we aanleggen, wanneer de stroom er bijna uit is. We slingeren door de baai. Soms is het moeilijk te zien hoe we moeten varen, maar we houden ons keurig aan de groene en rode tonnen. De Franse bootjes daarentegen zijn sportief en kruisen buiten de geul. Het is weekend, dus lekker druk op het water. Na twee uur komen we dan eindelijk in Saint Valery Sur Mer aan. Ik zie het bij aankomst gelijk; dit plaatsje is prachtig! De kade met de groene bomen, prachtige villa’s en gekleurde vissershuisjes trekken gelijk m'n aandacht.
Aankomst in Saint Valery Sur Somme
Saint Valery Sur Somme ligt aan de rivier de Somme. De rivier mondt uiteindelijk in het kanaal uit. Het is een stadje met veel historie. Hans leest alle bordjes over de geschiedenis en ik maak foto’s. Op zo’n grijze dag als vandaag maken de gekleurde gevels en de smalle steegjes met bloemen het sombere weer helemaal goed. Het is een schilderachtig dorp en ik kan niet stoppen met fotograferen. We lopen naar boven en komen in het oude middeleeuwse gedeelte uit. Vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over de Somme-baai.
We zijn met hoogwater aangekomen en kunnen bijna niet wachten tot laagwater. Want dan wordt de baai één grote zandplaat met prielen, slikken en stukjes kwelder. Je kunt zeehonden zien liggen, een populatie van 400 stuks. Een toeristische magneet. Je kunt met een gids naar het plaatsje Crotoy oversteken. Zonder gids wordt sterk afgeraden, want elk jaar worden er mensen vermist die verrast werden door het opkomende water. Het is een dynamisch gebied met prachtige kleuren die in elkaar overvloeien en we genieten van deze levende aquarellen.
Pointe Hourdel bij laagwater
Nu het water weg is, willen we het natuurlijk ook zien opkomen. Dat blijkt ook heel bijzonder te zijn. We pakken de fiets en gaan naar Pointe Hourdel aan het begin van de Somme-baai. Een kaap waar ook een vuurtoren staat. We hebben gelezen dat hier een vloedgolf te zien is, omdat bij opkomend water, het water vanuit het kanaal de plaat over stroomt. We lopen over het strand en hebben de hoop eigenlijk al opgegeven. Maar tot onze grote verbazing horen we plotseling iets. We kijken om en zien een golf aankomen, best snel ook! Ik ren vooruit om het te kunnen filmen. "Dus toch!", zegt Hans. Misschien niet zo spectaculair als we hadden gelezen, maar toch! Zo'n golf zal je maar verrassen midden op de plaat. We moeten er niet aan denken...
De haven
De haven bevalt ons goed. We liggen heel rustig op de rivier. Het centrum is vlakbij en Hans haalt elke morgen een stokbroodje, net als vele andere locals uit het dorp. En als je nog wat spulletjes wilt kopen voor de boot, dan ligt Uship recht tegenover de haven, terwijl de supermarkt maar 10 minuten fietsen is. We zijn de enige passant. Verder liggen er veel verwaarloosde bootjes. Hier en daar wordt er weer een schoongepoetst voor het nieuwe seizoen. We liggen hier bijna één week. Dat is eigenlijk niet de bedoeling, maar we wachten op goede wind om naar Fécamp te zeilen.
Mooie kleurige vissershuisjes
Ondertussen vermaken we ons - tussen de buien door - prima. We maken een uitstapje naar Crotoy, een plaatsje aan de andere kant van de baai. We zouden er met laag water heen kunnen lopen, maar besluiten de fiets te pakken. Het regent pijpenstelen, maar we hebben goede moed en gaan ervan uit, dat de regen wel een keer zal stoppen. Dus niet! Na 16 kilometer fietsen komen we zeiknat aan en vinden we een leuk hotelletje met uitzicht over de baai. We bestellen koffie en kijken naar buiten; het is grijs en nat. Langzaam vult het hotel zich met Fransen, lunchtijd! Ik stel voor ook maar te gaan lunchen. Wat moet je anders? We worden naar het restaurantgedeelte begeleid, waar alle tafels sjiek zijn gedekt. We moeten om onszelf lachen en bestellen eten en witte wijn. Drie uur later staan we in onze natte regenpakken weer buiten. We fietsen naar het stationnetje en nemen de oude stoomtrein terug naar Saint Valery. Zonder foto’s van Crotoy, maar met een goed gevulde buik!
Reacties
Een reactie posten