Flessenpost La Coruna - Camaret

Na in drie dagen tijd de Golf van de Biskaje te zijn overgestoken, komen we aan in Camaret, waar de Bretonse streep nog steeds in de mode is en ook nooit zal verdwijnen. Waar kokkels en mosselen bovenaan het menu staan. Waar je bij de boulangerie stokbroden en croissants koopt. En waar de crêpes typisch Bretons zijn. Kortom, we zijn terug in Bretagne! 

De oceaantocht ging goed. We maakten elke dag mooie zeemijlen. En elke dag werden we verrast door een groepje dolfijnen of grienden, die dan een tijdje met ons meezwommen. De zee was wat te hobbelig om te koken, dus leefden we vooral op noodles, broodjes uit de wonderpan en pantosties. De avonden werden kouder - we liggen inmiddels weer met sokken aan in bed - en de nachten waren donker. Vissersboten zonder AIS waren onze grootste zorg. Hans probeerde ze op de radar te traceren.  

Een grote groep 'pilot whales'. Klik hier voor een filmpje

Wanneer we vlak bij de kust aankomen, in het donker natuurlijk, zien we allemaal lichtjes. Vuurtorens met rode, groene en witte knipperende lichten zenden elk hun eigen signaal uit. Het is even uitvogelen waar we precies zijn en welke koers we moeten aanhouden. De navigatiekaart geeft aan dat we in de goede richting varen, maar het is altijd fijn om ook visueel een goed beeld te hebben. Een haven aanlopen in de nacht is best stressvol en voor ons is dit de eerste keer. We zien zoveel, dat we er geen soep van kunnen maken. We herkennen de lichten van Camaret dan ook niet direct. Het lijkt op een groot booreiland dat recht op ons afkomt... Gelukkig niet! 

We laten het grootzeil zakken en varen heel rustig op de buitenhaven van Camaret af. Gelukkig zien we een mooie kade waar we tegenaan kunnen liggen. Het is dan inmiddels half vier in de ochtend. We zijn moe, maar kunnen door de moeheid niet direct slapen. Hans schrijft nog een blogje op PredictWind en samen drinken we een aankomstbiertje. De volgende dag worden we pas tegen de middag wakker. We ontbijten op de Zeevalk en maken haar weer oceaanfris. Ondertussen komen er allerlei zeilboten langsvaren. Het is weekend en de Fransen houden nou eenmaal van zeilen. We zijn in de wereld van plezierzeilen terechtgekomen en dat is heerlijk. Twee jaar geleden lagen we meer in het centrum, maar we vinden het hier in de buitenhaven eigenlijk leuker.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ons plan

De trossen zijn los!

Retteketet neemt sabbatical