Chaos voor vertrek

Way of life

Op Facebook en Instagram ziet ons leventje op de boot er ongeschonden en relaxed uit. De mooie foto’s en verhalen zijn daarvan het bewijs. Maar natuurlijk kennen ook wij tegenslagen en dagelijkse beslommeringen. Wanneer je langer dan een jaartje onderweg bent, is het bootleven een way of life geworden. Het is niet één grote vakantie, wat veel mensen denken. En wij ze doen geloven. Probleempjes en kleine onbenulligheden kosten veel tijd en energie. Zoals 'even' de opgespaarde vuilniszakken weggooien. Soms lopen we meer dan een half uur naar een container te zoeken, zo weinig zijn er te vinden. En een wasje doen is eigenlijk alleen maar voor de frisse geur, want vlekken krijg ik er met de hand niet uit. Gelukkig dragen we aan boord vaak luchtige kleding: een onderbroek en hemdje zijn meestal genoeg. Veel was hebben we dus niet. Of we ontkraken een krakende landvast, die ons uit onze slaap houdt. Een kleine greep uit de onbenulligheden die ons bezighouden...

Het ideale plaatje

Ook het onderhoud van de boot stopt niet. Dat gaat altijd door en wordt alleen maar meer, naarmate we langer onderweg zijn. Roest en aangroei zijn de twee zichtbare gevolgen van zeewater. Het schoonhouden van het onderwaterschip van de Zeevalk is niet bij te houden in dit groeizame, warme Caribische zeewater. De baard groeit met de dag langer en groter, totdat de zeilkwaliteit eronder lijdt. Een nieuwe antifouling is dan onvermijdelijk.

Nieuwe antifouling

Vlak voor vertrek uit Martinique heerst er chaos op de Zeevalk. Jammer, want we zouden juist graag genieten van onze laatste dagen hier. Van dit prachtige eiland dat ons zo verrast heeft, van de laatste zonsondergangen en van onze zeilvrienden. De chaos ligt letterlijk op de steiger, want inmiddels liggen we weer in de haven van Marin. De motor start niet goed en we worstelen met het opladen van de zonne-energie. De chaos op de steiger bestaat vooral uit zooi die verplaatst moet worden om zo bij het euvel te komen en de klus te klaren. Kratjes, dozen, zeilen, allemaal spulletjes die echt niet weg kunnen. We hebben de hulp van Frank ingeroepen. Want we binden er maar geen doekjes om; wij zijn niet heel handig of supertechnisch (wel iets meer dan voor vertrek) en dat veroorzaakt stress. En dan zijn de adviezen die we krijgen ook vaak tegenstrijdig en moeten wij daar chocola van zien te maken. Uiteindelijk komen we uit op (weer) nieuwe accu’s, een nieuwe regelaar voor de zonne-energie en een nieuw startrelais voor de motor. En dat zijn géén onbenulligheden...

Verschil moet er zijn

We zijn inmiddels ook aan de slag gegaan met ons (alcoholvrije) menu voor onze oceaantocht naar de Azoren. Dit is ongeveer 2200 mijl. Met een gemiddelde van 5 knopen doen we daar in theorie 18 dagen over, maar dat is wel heel optimistisch. We gaan er vanuit dat we ook in gebieden met windstiltes komen, dus 18 dagen redden we waarschijnlijk niet. Dit wordt onze 3e serieuze lange zeiltocht en ik merk dat ik er wat relaxter mee omga. Verhongeren zullen we niet en een paar kilootjes minder is ook niet erg. Water is essentieel en daar stouwen we de boot dan ook vol mee. We hebben al onze voorraden genoteerd. Ze komen overal vandaan: onder het bed, onder de bank, achter de rugleuning en uit onze voorraadbox in de zwaardkast. Ik check alle hoeken en gaten op eventuele extra gasten, en het meel en de deegwaren op torretjes. Je zal ze maar ontdekken, daar midden op de oceaan. Ik denk dat ik geen oog meer dicht doe. We vullen alles zo goed mogelijk hier in Martinique aan en halen verse groenten en fruit op onze tussenstop: St. Maarten.


Choctaw en de Zeevalk samen onderweg


Inmiddels kondigt de Choctaw aan, dat ze binnenkort naar Antigua vertrekken. Ze hebben een afspraak gemaakt voor een PCR-test en zijn redelijk op regel. We hadden het idee om samen aan te komen in Martinique en ook samen te vertrekken uit Martinique. Om tegelijkertijd de oceaan op te zeilen. En elkaar uit te zwaaien, zodra onze koersen uiteen gaan lopen. Maar helaas is onze koers nog even jachthaven Marin. Voor zo’n zware, lange overtocht naar de Azoren moet alles voor de volle 100% voor elkaar zijn. Zodat de Zeevalk ons veilig naar de andere kant brengt. 

Ons bootleventje: geen luxe cruisetocht, maar een way of life. En ik voel me heel bevoorrecht dit te kunnen doen.

Reacties

  1. Fijn dat je er ietwat relaxter mee omgaat, de oversteek is toch weer een hele onderneming. Heel veel succes de komende maand of zo en tot ziens! Liefs Jeannette en Alex

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor jullie reactie. Jullie kunnen ons straks volgen via Predictwind. Tot aan de overkant.

      Verwijderen
  2. Fijn dat je er ietwat relaxter mee omgaat, de oversteek is toch weer een hele onderneming. Heel veel succes de komende maand of zo en tot ziens! Liefs Jeannette en Alex

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Ons plan

De trossen zijn los!

Retteketet neemt sabbatical