Aangekomen op Kaapverdië (dag 7)
Vrijdag 7 februari
De zevende en laatste dag. We zetten de eindsprint naar Mindelo in. We zijn allebei een beetje katterig. Het waait niet eens zo heel hard, maar de oceaan is onrustig. We zitten lekker binnen en horen het geweld buiten aan. Hans heeft de smaak te pakken en bereidt opnieuw noodles. Helaas gaat bijna de hele mok over de kaartentafel en erín. Zoiets moest natuurlijk een keer gebeuren; dat hoort erbij op zee. We proberen steeds in te schatten of we vrijdag in het donker of in de ochtend aankomen.
De zevende en laatste dag. We zetten de eindsprint naar Mindelo in. We zijn allebei een beetje katterig. Het waait niet eens zo heel hard, maar de oceaan is onrustig. We zitten lekker binnen en horen het geweld buiten aan. Hans heeft de smaak te pakken en bereidt opnieuw noodles. Helaas gaat bijna de hele mok over de kaartentafel en erín. Zoiets moest natuurlijk een keer gebeuren; dat hoort erbij op zee. We proberen steeds in te schatten of we vrijdag in het donker of in de ochtend aankomen.
We strijken het grootzeil - dat gaat gelukkig soepel -, halen de fok weg en varen de rest van de tocht alleen op de genua. Redelijk relaxed varen en ook snel. De windtunnel tussen de eilanden valt gelukkig mee, maar in de baai van Mindelo komen de valwinden met 30 knopen naar beneden rollen. Het laatste stuk is pittig, maar dat wisten we. Op vrijdag 7 februari om 11.00 utc meren we af in Marina Mindelo en lopen waggelend, want landziek, over de steiger. Na het aankomstbiertje melden we ons bij de receptie. Daarna poetsen we de boot en klaren we in. Pfff, we zijn er, hoor!
 |
| We zijn er! |
Reacties
Een reactie posten