Hoog bezoek aan boord!
Mijn Opa!
We liggen met een reden in Oostende. Mijn Belgische opa van 95 jaar jong komt een kijkje nemen op de boot. Mijn ouders zijn van het eiland af om samen met opa op visite te komen. Ik heb een zeer eigenwijze opa, maar die worden meestal het oudst. Tot onze grote verwondering klimt opa zonder moeite op een schommelende boot. We zien dat hij geniet van een dagje uit in Oostende en met een klein traantje zwaaien we ze na en rijden ze terug naar Menen.
We liggen aan de binnenkant van de sluis. Daar is een goede reden voor want het gaat waaien dit weekend. We laten het maar even over ons heen komen en kunnen nu een beetje uitrusten van de hectische tijd die we hebben gehad. Oostende is een leuke stad aan zee, zoals ze zelf zeggen. Je kunt er winkelen en er zijn eettentjes genoeg. De Belgen lunchen graag en tegen twaalven zit alles vol. Wat een gezellig volkje is het eigenlijk en zo beleefd!
Ik merk dat ik nog steeds aan het hamsteren ben voor de boot. Dit uit zich in iets vreselijks. Als we ergens koffie of thee drinken neem ik alle over gebleven suikerklontjes/honing en melk mee. Ook de koekjes gaan mee. En als ik door de stad loop kijk ik met andere ogen naar spullen. Zo hebben we laatst voor een paar honderd euro plastic bakjes gekocht om alles netjes op te bergen. Voor zowel eten als gereedschap en een plantenspuit om mee te kunnen douchen en een oprolbare tuinslang die je handig kunt opbergen. Doorzichtige etuis waar je makkelijk dingen in kunt bewaren, knijpers enzo en een wasemmer met deksel. Zo heb ik ook leesbrillen ingeslagen op sterkte naarmate we langer weg blijven. De boot wordt er in ieder geval niet leger op.
Vandaag heb ik mijn eerste wasje gedaan in de wasemmer, back to basic.
We liggen met een reden in Oostende. Mijn Belgische opa van 95 jaar jong komt een kijkje nemen op de boot. Mijn ouders zijn van het eiland af om samen met opa op visite te komen. Ik heb een zeer eigenwijze opa, maar die worden meestal het oudst. Tot onze grote verwondering klimt opa zonder moeite op een schommelende boot. We zien dat hij geniet van een dagje uit in Oostende en met een klein traantje zwaaien we ze na en rijden ze terug naar Menen.
 |
| Mijn opa Meer foto's bekijken! |
We liggen aan de binnenkant van de sluis. Daar is een goede reden voor want het gaat waaien dit weekend. We laten het maar even over ons heen komen en kunnen nu een beetje uitrusten van de hectische tijd die we hebben gehad. Oostende is een leuke stad aan zee, zoals ze zelf zeggen. Je kunt er winkelen en er zijn eettentjes genoeg. De Belgen lunchen graag en tegen twaalven zit alles vol. Wat een gezellig volkje is het eigenlijk en zo beleefd!
Ik merk dat ik nog steeds aan het hamsteren ben voor de boot. Dit uit zich in iets vreselijks. Als we ergens koffie of thee drinken neem ik alle over gebleven suikerklontjes/honing en melk mee. Ook de koekjes gaan mee. En als ik door de stad loop kijk ik met andere ogen naar spullen. Zo hebben we laatst voor een paar honderd euro plastic bakjes gekocht om alles netjes op te bergen. Voor zowel eten als gereedschap en een plantenspuit om mee te kunnen douchen en een oprolbare tuinslang die je handig kunt opbergen. Doorzichtige etuis waar je makkelijk dingen in kunt bewaren, knijpers enzo en een wasemmer met deksel. Zo heb ik ook leesbrillen ingeslagen op sterkte naarmate we langer weg blijven. De boot wordt er in ieder geval niet leger op.
Vandaag heb ik mijn eerste wasje gedaan in de wasemmer, back to basic.
Reacties
Een reactie posten