Aan lange lijnen

Saint Vaast - Barfleur We hebben best goed geslapen en dat terwijl de vissersboten rakelings met een rotgang langs de Zeevalk varen. “Zijn wij onzichtbaar of zo!”, zeg ik verontwaardigd. We halen het anker op en zeilen naar Barfleur, een authentiek vissersstadje waar eigenlijk geen plek is voor plezierjachtjes. Bij aankomst is er inderdaad niet echt plek voor ons. “Monsieur, monsieur!“, roept Hans naar een visser die aan de kade ligt. We vragen hem waar we met de Zeevalk kunnen en mogen liggen. Hij wijst naar de ingang van de haven en gaat verder met zijn werk. Het zijn vaak norse figuren waarmee je maar moeilijk contact krijgt. Dat hij ons niet gelijk wegstuurt maar de weg wijst, is al heel wat. Tegen de kade met hoogwater We varen rustig langs de gekleurde vissersboten terug. Het zijn net kleine gebakjes: hoog, klein en kleurig. Gelukkig vinden we een plekje aan de kade, net voor een klein vissersbootje. Met lange lijnen leggen we de Zeevalk vast. Dat is altijd even klooien, wan...