La Coruña

Met de zeebenen van de vloer

Puerto de Cariño is een steenkool- en vissershaven en ligt aan de monding van de Ria Santa Marta de Ortigueira, vlak achter een enorme kaap, Cabo Ortegal. Voor ons is het een makkelijke tussenstop om de volgende ochtend vanuit daar naar La Coruña te zeilen. We gooien het anker eindelijk weer eens in de baai uit, tussen de motorbootjes. De volgende ochtend maken we ons klaar voor een tocht van 40 mijl naar La Coruña. Eerst staat er nog wel een lekker windje, maar net als we de kaap willen ronden, valt de wind weg. We rollen de genua in, zetten de motor aan en balen allebei. Nu zijn de golven weer de baas. Gelukkig komt er af en toe een groepje dolfijntjes langs, die ons weer even blij maken. Om de tijd door te komen, luisteren we naar een podcast van Bommel en de Bovenbazen.

Kaap Cabo Ortegal

Later op de dag trekt de wind aan en kunnen we weer goed zeilen en voortgang maken. Na acht uur zeilen komen we in de stadshaven van La Coruña aan. Dit is de eerste grote haven die je kunt aanlopen bij een grote oversteek van de Golf van Biskaje. In de haven liggen veel boten die voor langere tijd weggaan of zelfs voor altijd! Als wij aanleggen, is de deining in de haven bijna net zoals op de oceaan. De boten dansen op en neer en de lijnen kraken. Blijkbaar is dit heel normaal, want niemand stoort zich hieraan. 

In het havenkantoor worden we hartelijk ontvangen door een jonge, enthousiaste dame, die ons heel veel leuke tips geeft over de stad. Ik reageer met "dan moeten we wel een hele week blijven", niet wetend dat dit echt zou gebeuren door een hogedrukgebied met harde wind uit het N/O. Als we teruglopen naar de boot, ziet Hans een zeilboot, 'de Puff', een voor ons beroemde zeilboot, die al eerder een rondje Carib gedaan heeft. Hans heeft veel inspiratie op hun blog opgedaan. Nu zeilt de Puff onder de Belgische vlag en gaat zij met nieuwe eigenaren weer een nieuw avontuur aan.

Met ons vieren naar Santiago

Ingrid en Kris nodigen ons gelijk uit, als Hans over hun boot begint. Het is een leuk stel, dat het roer letterlijk omgegooid heeft. Zij hebben drie jaar zeilervaring en de Puff helemaal tiptop in orde gemaakt. Ben benieuwd waar de wind ze brengen zal. Hun dierbare hond Sam van 14 jaar oud is ook mee en begint aan zijn tweede carrière, als zeehond. We hebben er in een korte tijd een leuk stel zeilvrienden bij. We gaan samen een dag naar Santiago de Compostela en lopen een mooie stadswandeling. We gaan op gas-expeditie, kopen spulletjes voor de boot in een ouderwets nautische winkel, eten samen op de boot, zwemmen net als de locals vanaf de pier en hebben onze eerste steigerborrel te pakken. We mopperen over de tijdsdruk die wij onszelf opleggen, terwijl we zeeën van tijd hebben, en over de (te) harde wind die uit de goede richting komt. En dat we hier nog dagen moeten blijven liggen, voordat de omstandigheden weer goed zijn om de laatste kaap, kaap Finisterre, te ronden. Voorlopig zijn er voor ons gebied waarschuwingen voor windkracht 6/7.

Wij zijn dit niet hoor! Klik hier voor meer foto's.

We hebben er plezier in om elkaars eigenaardigheden van de taal beter te leren kennen. Straks kunnen we nog beter Vlaams dan Spaans. Eén hele leuke, die we nu ook op de Zeevalk gebruiken, is 'budget uitgeven'. Ben benieuwd hoe ieder straks weer zijn eigen kant op zal gaan.

Er ligt nog een eilander in de haven: de Zeezot. Dit leuke en behulpzame stel, Joop en Albertien uit Terschelling, heeft al veel zeilervaring. We worden uitgenodigd voor een 5 uurtje, en dat slaan wij niet over. Ons onderwerp van gesprek wordt natuurlijk al snel de oversteek en hoe hun ervaring was aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. Zo zijn er weer allerlei tips die we meekrijgen zoals: vanaf nu geen papieren verpakkingen meer aan boord en schoenen blijven in de kuip. Kakkerlakken kunnen makkelijk aan boord komen onder de zolen van je schoenen en ze leggen hun eitjes graag in karton en onder etiketten van blikken. Dit betekent dus: etiketten van blikken afkrabben, geen eierdozen meer, en alle pasta's in dichte potten verpakken. Nog een tip die ik niet wist: verse laurierbladeren in deegwaren stoppen om zo de meelkevertjes tegen te gaan. Maar waar laat ik dan toch al die schoenen (te veel mee) buiten in de kuip? Zo zullen er gaandeweg nog wel meer tips aan boord komen. 

Steigerborrel. Klik hier voor een filmpje. 

Mijn zelfgemaakte komkommerbootjes

Het zijn de oude rotten in het zeilvak, die een steigerborrel organiseren om elkaar beter te leren kennen. Iedereen ligt hier al een tijdje te wachten tot de wind zal afnemen om weer verder te gaan. Het is de bedoeling dat iedereen wat lekkers meeneemt en je eigen drinken. Ik maak komkommerbootjes en wij zijn precies om 17.00 uur paraat. Het waait hard en we gaan achter een boot zitten, zodat alle hapjes blijven liggen. Niet veel later zit de hele steiger vol en is het echt supergezellig. Later op de avond komt iedereen lekker los in de heupen en gaan de zeebenen los van de steiger. Het zijn de Zweden die de discomuziek aanleveren. 

Om 23.00 uur vinden de mensen van ponton 9 het wel welletjes en gaan ze hun beklag doen bij de havenmeester, die ons uiteindelijk allemaal naar bed stuurt. Het beeld dat ik van sommige mensen heb, is na deze borrel toch iets bijgesteld. De gesloten en rustige Zweden blijken echte feestbeesten te zijn. Albertien, die het heeft bedacht, gaat heerlijk vroeg naar de boot, terwijl Joop tot in de laatste uurtjes lekker blijft dansen. En wij, de groentjes van de steigerborrel, blijven als laatste over. Wel zo netjes.